Zestig jaar geleden, op 25 november 1961 werd in een middeleeuwse kelder op het Brugse Kraanplein (foto Marc Ryckaert via Wikipedia) door een groep enthousiastelingen, onder impuls van het echtpaar Simoens-Cools (ook de eigenaars van het zgn.”waterbedhotel” als ik me niet vergis) de eerste voorstelling gespeeld van “Voorlopig Vonnis“. Mensen als Roger De Wilde, Walter Eysselinck, John Amiel, Albert Setola, Frans Roggen, Bob Vanderveken, Julien Schoenaerts, Harry Kümel, Rita Lommée, Nolle Versyp, Jo De Meyere en Gerard Vermeersch schreven verder de geschiedenis van De Korre, dat sinds 1986 wordt geleid door Robrecht De Spiegelaere.
In De Rode Vaan had ik medio 1985 wel een gesprek met André Vermaerke (foto), waarin gesteld werd dat deze de nieuwe leider van de Korrekelder zou worden, maar zijn contract van tien maanden werd uiteindelijk niet verlengd. Aan Hugo Meert van Het Laatste Nieuws (en lid van de Raad van Advies voor Toneelspeelkunst) legt André uit wat er is gebeurd, maar om te begrijpen wat deze beslissing inhoudt moet eerst een stukje voorgeschiedenis worden opgerakeld.
In 1984 had de Korrekelder van de RAT een zogenaamde « rode kaart » gekregen. Dat betekent zoveel als een ultieme verwittiging niet verder op de ingeslagen weg door te gaan, zo niet wordt de toelagenkraan dichtgedraaid. De toenmalige directie reageerde prompt met een ingrijpende koerswijziging: André Vermaerke werd aangezocht om het artistiek peil van het keldertheater op te trekken en een dynamischer beleid te voeren. Hij slaagde daar in enkele maanden in: de Korrekelder zat blijkbaar ook artistiek opnieuw in de lift, er werden oorspronkelijke producties gemonteerd, er werd aan een eigentijdse dramaturgie gedokterd.
André Vermaerke : Overigens volledig met freelancers, in tegenstelling met de vroegere situatie, waarbij hoofdzakelijk werd gewerkt met acteurs, die te Brugge kwamen cumuleren in stukken, die al in al de grote schouwburgen waren voorgespeeld.
Eén van de knelpunten in het conflict zit in de betrachting van Vermaerke om uit de enge kelderruimte te breken:
A.V. : Alle kleine theaters uit de jaren ’50 zijn naar een grotere ruimte overgestapt. De hedendaagse dramaturgie is in die kleine kelder- of zolderruimten niet meer in te passen. Maar daar wil men in de Korrekelder kennelijk niet van weten.
André Vermaercke vindt de handelswijze van het Korre-bestuur niet alleen ten persoonlijker titel onfatsoenlijk (men heeft de beslissing bekend gemaakt op een moment dat de affiche van alle theaters al lang was opgemaakt én de functies ingevuld). Hij vindt het ook bijzonder onaangenaam voor de mensen (acteurs en regisseurs), die voor volgend seizoen al waren aangesproken…
A.V. : Eigenlijk al gecontracteerd, maar helaas alleen mondeling, omdat de contracten pas zouden worden ondertekend, nadat geweten was hoe hoog de toelagen zouden zijn. Men kan nu eenmaal moeilijk een seizoen plannen zonder afspraken te maken met medewerkers. Ik had trouwens de opdracht gekregen om het komende seizoen te plannen én het dossier voor de minister samen te stellen. Voor mij is dat toch een duidelijk teken dat men van plan was in dezelfde richting verder te werken. De administratieve Korre-directie heeft zelf trouwens met regisseurs over volgend seizoen onderhandeld. Guy Joosten werd met zijn decorateur naar Brugge gehaald om de mogelijkheden voor de komende productie te onderzoeken. Pierre Boudens (administratief directeur) toerde met regisseur Achiel Van Malderen door Brugge op zoek naar een geschikte speelruimte voor de komende productie. Al die mensen komen nu in de kou te staan.
Daarbij speelt ten slotte ook een niet onbelangrijk administratief gegeven. Voor het toekennen van de toelagen moet Cultuurminister Patrick Dewael nu oordelen over een dossier dat volkomen afwijkt van de werkelijke plannen. Het blijft dan ook de vraag hoe hij zal reageren op deze weinig fatsoenlijke vorm van zand-in-de¬ogen-strooierij?
Pierre Boudens, administratief directeur zegt van zijn kant, dat het dossier, zoals het momenteel bij de minister ligt, ook in de praktische uitwerking door Vermaerke al volkomen gewijzigd was. Hij zal dan ook het nodige doen om de minister van de komende wijzigingen op de hoogte te brengen. Terloops stipt hij aan dat hij nog steeds respect opbrengt voor de artistieke vaardigheden van André Vermaerke, maar dat deze in het « leiding geven » af en toe te kort schoot. Hij ontkent dat de Korrekelder opnieuw de oude koers zal varen, maar geeft wel toe dat een vervanger niet zo gemakkelijk te vinden is. Uiteindelijk zou dat dus Robrecht De Spiegelaere worden.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 