Voor de Mexicaanse (°1962) sopraan Maria Garza is opera op de eerste plaats theater. Ze is dan ook begonnen met theaterstudies vooraleer ze zanglessen is gaan nemen en haar idool is uiteraard Placido Domingo.
Voeg daarbij dat het een ‘klein zwartje’ is (*) en ik was al weg van haar nog voor ze haar mond had opengedaan. Helaas, eens ze dat deed, zou ik niet zeggen dat de magie weg was, maar het was toch geen buitengewone prestatie, laat ik het zo stellen. Het was de kippenvel-aria uit “La Bohème” en het kippenvel kwam niet. De kenners waren het overigens eens met mij. Toch was ze de Mexicaanse revelatie van 1989, maar dus niet de Cardiff Singer of the World 1991.
Ronny De Schepper
(*) Ik bedoel daarmee “zwartharig”.
dagelijks iets degelijks 