45 jaar geleden speelde Pink Floyd op de tweede aflevering van het rockfestival van Knebworth in Hertfordshire in het oosten van Engeland. De groep bracht er het nummer “Shine on you crazy diamond” voor het eerst live. Dit nummer zou ook de kern vormen van hun nieuwe album “Wish you were here”, dat op 12 september zou uitkomen, maar op dat moment al was ingeblikt.
“Shine on you crazy diamond” bestaat uit negen delen en was destijds te lang om op één kant van een vinylalbum te krijgen, daarom werd het in twee delen gesplitst, waarbij deel één tot en met vijf de opening van het album werd en de rest het slot. Daartussen zaten dan “Welcome to the machine”, “Have a cigar” en “Wish you were here” zelf.
Oorspronkelijk zouden ook nog “You Gotta Be Crazy” en “Raving and Drooling” op de elpee hebben gestaan, maar Roger Waters overtuigde de rest van de band dat ze de andere twee nummers moesten schrappen. Deze twee zouden twee jaar later op het album Animals alsnog uitgebracht worden, onder de titels “Dogs” en “Sheep”. Tussen de twee “Shine On”-delen werden door Waters drie nieuwe composities gemaakt. Deze verwijzen naar de omstandigheden van en rondom de band in die tijd. “Wish You Were Here” is een ode aan voormalig bandlid Syd Barret, terwijl “Welcome to the Machine” en “Have a Cigar” over de gekte in de muziekindustrie gaan.
Omdat Roger Waters zijn eigen zangkunsten niet vertrouwde, werd Roy Harper gevraagd om Have A Cigar in te zingen. Harper was een labelgenoot (Harvest) van de Floyd en was twee deuren verder bezig zijn album H.Q. op te nemen. Harper was ook aanwezig in Knebworth, maar omdat volgens hem Pink Floyd zijn kostuum om op te treden had vernield, vernielde hij op zijn beurt hun tourbus. Mijn bron vermeldt niet of hij dan alsnog met Pink Floyd heeft opgetreden, maar het lijkt me alleszins erg onwaarschijnlijk.
Tijdens de opname van Wish You Were Here begonnen ook de spanningen tussen de bandleden onderling op te lopen. Dit album is ook voorlopig het laatste album waarop Richard Wright credits kreeg voor het meeschrijven aan het resultaat. Roger Waters zou bij de volgende albums steeds meer de output van de band gaan bepalen.
Het album is opgedragen aan Syd Barrett, die eerder wegens overmatig drugsgebruik uit de band was gezet. De naam van Syd Barrett zou ook terugkomen in de titel van de langste track van dit album: (S)hine on (y)ou crazy (d)iamond. Tijdens de eindmix van Shine On You Crazy Diamond kwam een dikke kale man binnen die een verwarde indruk maakte en in eerste instantie door niemand herkend werd vanwege zijn Hare Krishna-uiterlijk. Het bleek Syd Barrett te zijn. De bandleden hadden Barrett ongeveer vier jaar niet gezien en waren tot tranen toe bewogen. Barrett zelf bleef echter onbewogen en sloeg wartaal uit. Na de opname was er een feestje ter gelegenheid van het huwelijk van David Gilmour (zijn vervanger), maar Barrett verliet schielijk de party en werd daarna nooit meer weergezien door de bandleden.
Alle tracks lopen in elkaar over. De lp was aanvankelijk verpakt in een kartonnen hoes die op zijn beurt was verpakt in zwarte krimpfolie. Pas bij het verwijderen van de krimpfolie werd de eigenlijke hoes zichtbaar, met daarop een foto van twee mannen die handen schudden terwijl de rechterman in brand staat. De krimpfolie werd later weggelaten. Het album was een enorm commercieel succes. Het behaalde in de tweede week na uitkomst de eerste plaats in de Engelse albumlijsten. (Wikipedia)
P.S. Een ooggetuige van dit optreden was niemand minder dan Eddy De Saedeleer. Lees er zeker zijn verslag op na op zijn blog.
dagelijks iets degelijks 