“Voor velen is kerstmis een periode vol verschrikkingen,” schrijft de Brit Steven Berkoff, adept van het théâtre de la cruauté van Antonin Artaud, zeer terecht. “Vooral voor introverten die, als de kaartjes geteld worden, overvallen worden door een overdreven gevoel van waardeloosheid.”
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Harry’s Christmas” (Steven Berkoff) in Arca”
Katelijne Van Kerckhoven speelde cello bij een stuk van Steven Berkhoff in Arca…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (454)”
In de aanloop naar kerstmis 1996 regisseerde Hugo Van Laere net als een jaar eerder opnieuw een stuk van Steven Berkoff, “Kvetch”, door Daan Hugaert vertaald als “Mierenzeik” (maatje Bart Verschaeve stond in voor de “dramaturgie”).
Lees verder “25 jaar geleden: “Mierenzeik” (Steven Berkoff) in Arca”
Kerstmis stond in Arca een paar jaar in het teken van de Britse auteur Steven Berkoff. Het begon in 1993 met “Harry’s christmas”, een echte, zij het cynische, kerstmonoloog. Want als adept van het théâtre de la cruauté van Antonin Artaud kan Berkoff inderdaad zeer wreed zijn. “Vooral voor introverten die, als de kaartjes geteld worden, overvallen worden door een overdreven gevoel van waardeloosheid.” Het jaar daarop volgde dan “Kvetch”, door Daan Hugaert vertaald als “Mierenzeik” over een “mierenzeiker” (lees: zagevent), die zijn vrouw het leven lastig maakt. Voor dit stuk was Kafka de grote inspirator. Het werd in 1995 gevolgd door “The Fall of the House of Usher”, ondubbelzinnig gebaseerd op de horror-story van Edgar Allan Poe. Het is zelfs merkwaardig hoe dicht Berkhoff bij het origineel is gebleven.
Lees verder “25 jaar geleden: “The Fall of the House of Usher” van Steven Berkoff”
dagelijks iets degelijks 