Toen begin jaren tachtig de sponsoring van wielerploegen door de economische crisis problematisch was geworden, grepen vele kleine renners naar een noodoplossing, de zgn. « individuele sponsoring ». In feite klinkklare uitbuiting. De renner krijgt namelijk hoegenaamd geen vergoeding, maar in ruil voor het voeren van publiciteit voor zijn vermeende maecenas krijgt hij sociale zekerheid en andere maatschappelijke verworvenheden, die elders doodnormaal zijn.

Lees verder “Veertig jaar geleden: Roger De Vlaeminck Belgisch kampioen” →