Vandaag is het dertig jaar geleden dat op de tweede editie van WK tijdrijden in het Colombiaanse Tunja favoriet Miguel Indurain de overwinning behaalde vóór zijn landgenoot Abraham Olano (enkele dagen later zouden de rollen omgekeerd zijn in de wegrit). De enige deelnemende Belg, Nico Mattan, eindigde 47ste op meer dan twaalf minuten. Het was dan ook een zeer erg lastig parcours, waarop o.m. Graeme Obree nauwelijks zijn grote versnelling rondkreeg.
Ronny De Schepper
Vandaag is het dertig jaar geleden dat de Spanjaard Miguel Indurain zijn vijfde Tourzege binnenhaalde. Daarmee voegde hij zich bij een trits illustere voorgangers: Jacques Anquetil, Eddy Merckx en Bernard Hinault.
Lees verder “Dertig jaar geleden: vijfde Tourzege van Miguel Indurain”
De FICP Wereldranglijst is een regelmatigheidsklassement voor wielrenners dat bestaat sinds 1984. Seán Kelly was de eerste eindwinnaar en zou ook de vier daaropvolgende jaren het eindklassement op zijn naam schrijven. Met vijf eindzeges is hij recordhouder. Dat is natuurlijk “in het echt”. In mijn “fantasy league” gaat het er soms helemaal anders aan toe…
Lees verder “Veertig jaar geleden: invoering van het FICP-klassement”
De Portugese wielrenner Orlando Rodrigues viert vandaag zijn 55ste verjaardag. Hij heeft destijds vooral furore gemaakt in het Banesto-team van Miguel Indurain.
Lees verder “Orlando Rodrigues wordt 55…”
Als de Ronde van Frankrijk van start gaat, betekent dit dat er weer volk zal zitten in het café op het hoekje. Even de crisis vergeten, denken de kijkers, maar vooral de cafébazin. En toch.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Tour de France”
Op 7 augustus 1908 werd in de Gazzetta dello Sport de eerste Ronde van Italië aangekondigd. In navolging van een autorace door heel Italië, die werd georganiseerd door concurrent Corriere della Sera (maar ook geïnspireerd door twee uitgaven van de Ronde van Sicilië die eraan voorafging), presenteerde de krant in zeven grote kolommen de Italiaanse tegenhanger van de Tour de France. De eerste etappe van de Giro startte op 13 mei 1909 in Milaan en eindigde daar ook op 30 mei. In die eerste editie werd 2448 kilometer overbrugd, die verdeeld waren over acht etappes. De Italiaan Luigi Ganna werd met 25 punten de winnaar van het evenement, want de einduitslag werd bepaald door de plaatsen in de rituitslagen samen te tellen. Sindsdien wordt de Giro door de op roze papier gedrukte krant georganiseerd. Om die reden draagt de leider in het algemeen klassement een roze koerstrui. (Wikipedia)
Lees verder “115 jaar geleden: Luigi Ganna wint de eerste Ronde van Italië”
Tien jaar geleden maakte de Franse wielrenner Sandy Casar bekend dat hij op het einde van het seizoen kapte met zijn bestaan als profrenner. Opmerkelijk was dat hij gedurende al die tijd (15 jaar) slechts voor één ploeg heeft gereden, namelijk La Française des Jeux in zijn diverse gedaantes (en niet Le Jeu des Françaises zoals Patrick Lefevere de ploeg noemde toen die nog maar pas in het peloton was verschenen). Voorwaar een mooie prestatie, maar geen unicum.
Lees verder “Tien jaar geleden: Sandy Casar stopt met wielrennen”
Dertig jaar geleden won Zenon Jaskula als eerste Pool een Touretappe (Andorra-St.Lary Soulan). Hij zal dat jaar ook derde worden in de eindafrekening en dat resultaat verzilveren in na-Tour-criteriums, zoals in Breda (foto hierboven; rechts Toni Rominger, tweede in de eindstand, winnaar was voor de derde keer Miguel Indurain).
Lees verder “Dertig jaar geleden: Zenon Jaskula wint als eerste Pool een Touretappe”
Vandaag is het dertig jaar geleden dat specialist Miguel Indurain iedereen de les spelde tijdens de chronoproef aan het Lac de Madine, even ten zuiden van Metz in de Tour de France van 1993.
Lees verder “Dertig jaar geleden: lekke band van Miguel redt Prudencio lndurain”
In de winter van 1993 werkte ik ’s zondags op de sportredactie van De Morgen. Aangezien deze krant niet geïnteresseerd was in sport, bestond mijn taak erin om teksten die aangeleverd werden door Het Laatste Nieuws (op dat moment was er nog geen formele band tussen beide kranten, maar blijkbaar hing dus toen al in de lucht dat ze samen tot dezelfde persgroep zouden gaan behoren) in te korten. Hier en daar kon ik het niet laten om ook persoonlijke bedenkingen erin te stoppen. Na al die jaren weet ik natuurlijk niet meer wat op rekening van de journalist van Het Laatste Nieuws komt en wat op die van mij. Ik publiceer ze dus gemakshalve maar onder mijn naam, met mijn excuses aan mijn confrater van HLN.
Lees verder “Dertig jaar geleden: Banesto’s drukken stempel op seizoenbegin”
dagelijks iets degelijks 