In de winter van 1993 werkte ik ’s zondags op de sportredactie van De Morgen. Aangezien deze krant niet geïnteresseerd was in sport, bestond mijn taak erin om teksten die aangeleverd werden door Het Laatste Nieuws (op dat moment was er nog geen formele band tussen beide kranten, maar blijkbaar hing dus toen al in de lucht dat ze samen tot dezelfde persgroep zouden gaan behoren) in te korten. Hier en daar kon ik het niet laten om ook persoonlijke bedenkingen erin te stoppen. Na al die jaren weet ik natuurlijk niet meer wat op rekening van de journalist van Het Laatste Nieuws komt en wat op die van mij. Ik publiceer ze dus gemakshalve maar onder mijn naam, met mijn excuses aan mijn confrater van HLN.
De Banesto-ploeg van Tourwinnaar Miguel Indurain (midden) heeft bij het begin van dit nieuwe wielerseizoen reeds laten zien dat ze nog altijd tot de sterkste formaties behoort. Met Armand de las Cuevas (links) in de Ster van Bessèges en Julian Gorospe (rechts) in de Ruta del Sol heeft ze meteen de eerste twee rittenwedstrijden op haar naam geschreven.
Belgen
Ook de Belgen zijn goed voor de dag gekomen. In de Ruta del Sol behaalde Edwig Van Hooydonck een zeer verdienstelijke tweede plaats op amper één seconde van de eindwinnaar Gorospe, terwijl Wilfried Nelissen, Jo Planckaert en Sammie Moreels voor drie opeenvolgende ritoverwinningen zorgden. In de Ster van Bessèges anderzijds was de neoprof uit de Lottoploeg, Jean-Pierre Dubois, aan de eer in de laatste rit, terwijl zaterdag vier van onze landgenoten, Eric Vanderaerden (reeds winnaar van de 3de rit), Mario de Clercq, Jean-Pierre Heynderickx (2de in de eindstand) en Danny Daelman, slechts de duimen moesten leggen voor de Nederlander Jean-Paul Van Poppel.
Van Poppel bevestigde met die zege op het parkoers van 130 km rondom Vergèze dat hij nog altijd een van de betere sprinters is in het profpeloton. Het was immers reeds zijn tweede overwinning, daar hij ook de snelste was in de massaspurt tijdens de eerste etappe, voor de Fransman Frédéric Moncassin. Voor de rangschikking werd de Fransman Armand de las Cuevas niet meer bedreigd, vooral dankzij de hulp van zijn landgenoot en Banesto-ploegmaat Jean-François Bernard.
Ruta del Sol
In de Ruta del Sol was het zaterdag de Italiaanse ex-wereldkampioen Maurizio Fondriest die de vijfde en voorlaatste etappe op zijn naam schreef. Fondriest haalde het in de spurt van de Rus Assiat Saitov en de Australiër Neil Stephens.
De zesde en laatste rit bracht het peloton zondag van Almunecar naar Granada over 115,7 km. De Nederlander Frans Maassen demarreerde tijdens de slotkilometer naar de etappezege. “Een voordeel voor mij was natuurlijk, dat de sprinters niet meer in het peloton zaten”, zei Maassen na afloop. De sprinters waren gelost tijdens de beklimming van de Puerto Conjuros, een berg van eerste categorie. De laatste etappe werd trouwens op het scherp van de snee betwist. De ploeg van leider Julian Gorospe had moeite om de wedstrijd te controleren bij ontsnappingen van de Australiër Neil Stephens. Mede door de inzet van Tourwinnaar Miguel Indurain werd de gele trui van Gorospe gered. Indurain, die in de slotkilometers afstapte, had zich zaterdag ook al bovenmatig ingespannen voor zijn ploeggenoot.
Referentie
Ronny De Schepper, Banesto’s drukken stempel op seizoenbegin, De Morgen, 8 februari 1993
dagelijks iets degelijks 