Nog niet zo lang geleden hebben we nog even in herinnering gebracht dat 35 jaar geleden Ludo Loose met een nota over De Rode Vaan een wig dreef tussen de redactie en de partijleiding, waardoor het blad op een hellend vlak terecht kwam, waaruit het niet meer zou recht krabbelen. Nadat in 1990 het Nederlandse “zusterblad” De Waarheid reeds was opgedoekt, moest op 6 maart 1992 dan ook De Rode Vaan de boeken sluiten – ondanks de woorden van Piet Lampaert dus wel degelijk na zeventig jaar (*). Op 8 mei 1992 verscheen weliswaar nog het eerste nummer van de niet-partijgebonden opvolger Markant.