In mijn Rode Vaan-tijd was mijn hoop in bange dagen: Liesbeth Walckiers. Wanneer de persconferenties weer vreselijk saai waren en de whisky verschaald op de tong lag, was deze radiojournaliste het geschikte toevluchtsoord voor een onderhoudende babbel en een intelligente en soms wat ondeugende blik. Waarvan u overigens verstoken blijft, waarde lezer, want u moet het stellen met haar, trouwens uitstekende, stem. Eerder deden we reeds lyrisch over de baard in de keel van Nand, wat zouden we daar nu nog kunnen aan toevoegen voor Liesbeth zonder in min of meer seksistische bewoordingen te vervallen (iets waaraan ze zelf wel een gloeiende hekel zal hebben) ? Een foto. Dát rechtvaardigt op zichzelf reeds haar aanwezigheid op deze bladzijden, zij het dan dat het bovendien een lust is om dergelijke spreekvaardige collega « aan het lijntje » te hebben, de interviewer zelf kan zowaar bijna met vakantie gaan… Maar wat met de radionieuwsdienst ?

Lees verder “Hoe zou het nog zijn met… ? 9.Liesbeth Walckiers” →