Nadat hij een jaar eerder reeds wereldkampioen was geworden in Stuttgart, verlengde Gianni Bugno een jaar later zijn titel in Benidorm door Laurent Jalabert en Dimitri Konyshev in de sprint te kloppen.
Lees verder “Dertig jaar geleden: Gianni Bugno verlengt zijn titel van wereldkampioen”
Het eerste WK wielrennen op de weg werd in 1921 gehouden maar dan wel enkel voor amateurs. Pas in 1927 werd voor het eerst een aparte wedstrijd ingericht voor de profs. In het Duitse Nürburg werd de Italiaan Alfredo Binda op 21 juli de eerste wereldkampioen bij de profs. Tot op heden wisten vijf renners het wereldkampioenschap drie keer te winnen: de Italiaan Alfredo Binda, de Belgen Rik Van Steenbergen en Eddy Merckx, de Spanjaard Óscar Freire en de Slovaak Peter Sagan. België wist tot op heden 26 WK’s te winnen, waarmee het koploper is in het eeuwige medailleklassement. (Wikipedia)
Lees verder “95 jaar geleden: Alfredo Binda wordt de eerste profwereldkampioen op de weg”
De Ronde van Lombardije werd in 1905 voor het eerst verreden onder de naam Milaan-Milaan. Op 12 november werd Giovanni Gerbi als winnaar gehuldigd. In 1907 werd de naam veranderd naar de huidige. Jarenlang was de Ronde van Lombardije de laatste klassieker van het wielerseizoen. Tot 2004 behoorde de ronde tot de wereldbekerreeks en vaak werd pas in deze zware wedstrijd duidelijk wie de winnaar van de wereldbeker zou worden. Van 2005-2010 was de Ronde van Lombardije onderdeel van de UCI ProTour. Vanaf 2011 maakt hij deel uit van de UCI World Tour. (Wikipedia)
Lees verder “Ronde van Lombardije”
Hét beeld van het wielrennen van 1990 was voor de Vlamingen natuurlijk de zegevierende Rudy Dhaenens, met een al even gelukkige Dirk De Wolf naast zich. Maar laten we eerlijk zijn: 1990 was het jaar van de Italianen. Met op de eerste plaats uiteraard Gianni Bugno, leider in het FICP-klassement, winnaar van de Wereldbeker, van Milaan-San Remo en van de Giro dltalia. Maar er was ook Moreno Argentin (Ronde van Vlaanderen), Marco Giovannetti (Ronde van Spanje), Franco Ballerina (Parijs-Brussel, Grote Prijs van Montreal) en niet te vergeten Claudio Chiappucci (foto), die Greg Lemond het vuur aan de schenen legde in de Ronde van Frankrijk. Forza Italia!
Het Italiaans kampioenschap wielrennen op de weg voor heren werd voor het eerst op 22 september 1885 gehouden en werd gewonnen door Giuseppe Loretz. Het jaar daarop eindigde hij tweede na ene Geo Davidson (dat lijkt me geen “echte” Italiaan…) Recordhouder is Costante Girardengo die tussen 1913 en 1925 niet minder dan negen keer achtereenvolgens het tricolore mocht omgorden.
Lees verder “Costante Girardengo (1893-1978)”Het Italiaans kampioenschap wielrennen op de weg voor heren werd voor het eerst op 22 september 1885 gehouden en werd gewonnen door Giuseppe Loretz. Het jaar daarop eindigde hij tweede na ene Geo Davidson (dat lijkt me geen “echte” Italiaan…) Recordhouder is Costante Girardengo die tussen 1913 en 1925 niet minder dan negen keer achtereenvolgens het tricolore mocht omgorden.
Lees verder “Costante Girardengo (1893-1978)”Het Italiaans kampioenschap wielrennen op de weg voor heren werd voor het eerst op 22 september 1885 gehouden en werd gewonnen door Giuseppe Loretz. Het jaar daarop eindigde hij tweede na ene Geo Davidson (dat lijkt me geen “echte” Italiaan…) Recordhouder is Costante Girardengo die tussen 1913 en 1925 niet minder dan negen keer achtereenvolgens het tricolore mocht omgorden.
Lees verder “Costante Girardengo (1893-1978)”Het Italiaans kampioenschap wielrennen op de weg voor heren werd voor het eerst op 22 september 1885 gehouden en werd gewonnen door Giuseppe Loretz. Het jaar daarop eindigde hij tweede na ene Geo Davidson (dat lijkt me geen “echte” Italiaan…) Recordhouder is Costante Girardengo die tussen 1913 en 1925 niet minder dan negen keer achtereenvolgens het tricolore mocht omgorden.
Lees verder “Costante Girardengo (1893-1978)”Het Italiaans kampioenschap wielrennen op de weg voor heren werd voor het eerst op 22 september 1885 gehouden en werd gewonnen door Giuseppe Loretz. Het jaar daarop eindigde hij tweede na ene Geo Davidson (dat lijkt me geen “echte” Italiaan…) Recordhouder is Costante Girardengo die tussen 1913 en 1925 niet minder dan negen keer achtereenvolgens het tricolore mocht omgorden.
Lees verder “Costante Girardengo (1893-1978)”Het Italiaans kampioenschap wielrennen op de weg voor heren werd voor het eerst op 22 september 1885 gehouden en werd gewonnen door Giuseppe Loretz. Het jaar daarop eindigde hij tweede na ene Geo Davidson (dat lijkt me geen “echte” Italiaan…) Recordhouder is Costante Girardengo die tussen 1913 en 1925 niet minder dan negen keer achtereenvolgens het tricolore mocht omgorden.
Lees verder “Costante Girardengo (1893-1978)”Het Italiaans kampioenschap wielrennen op de weg voor heren werd voor het eerst op 22 september 1885 gehouden en werd gewonnen door Giuseppe Loretz. Het jaar daarop eindigde hij tweede na ene Geo Davidson (dat lijkt me geen “echte” Italiaan…) Recordhouder is Costante Girardengo die tussen 1913 en 1925 niet minder dan negen keer achtereenvolgens het tricolore mocht omgorden.
Lees verder “Costante Girardengo (1893-1978)”
De wereldkampioenschappen wielrennen 1990 werden gehouden in en rond het Japanse Utsunomiya. Het was het eerste en tot nog toe enige wereldkampioenschap wielrennen dat in Azië werd verreden. De wegrit bij de elite mannen, werd gewonnen door Rudy Dhaenens voor ploeg- en landgenoot Dirk De Wolf. De Italiaan Gianni Bugno won de spurt om de bronzen medaille.
Lees verder “Dertig jaar geleden: Rudy Dhaenens wereldkampioen in Utsunomiya”
De Grote Prijs van Zürich (oorspronkelijk het Kampioenschap van Zürich genoemd) is één van de oudste wielerwedstrijden. Op 25 juni 1914 won Henri Rheinwald de eerste editie. De tweede editie was pas in 1917, maar vanaf dan werd ze jaarlijks verreden tot en met 2006. Vanaf dan werd door financiële moeilijkheden de organisatie veranderd in een voor amateurs.
Lees verder “Grote Prijs van Zürich”
De vroegere Italiaanse wielrenner Gianni Bugno viert vandaag zijn 55ste verjaardag.
Lees verder “Gianni Bugno wordt 55…”
Morgen wordt Herman Schueremans 65 jaar. Ik heb vaak met hem te maken gehad. Eerst als PR-mannetje van WEA. Toen hij daar wegging omdat de organisatie van Torhout-Werchter te veel tijd opslorpte, heeft hij me zelfs nog eens gepolst of ik zijn job niet wou overnemen (ter gelegenheid van het interview met The Doors). Daarna heb ik hem natuurlijk een aantal keren ontmoet en gesproken naar aanleiding van dat dubbelfestival. Zo leerde ik hem ook kennen als een gepassioneerd wielerliefhebber. Hieronder volgt dan ook een telefonisch interview uit 1985, toen hij besloten had een wielerploeg te sponsoren. Later veranderde hij het geweer van schouder en organiseerde hij de Ronde van België, die onder zijn leiding de naam Torhout-Werchter-Classic meekreeg. Hier zat ik met hem in de wagen achter Maurizio Fondriest toen die naar de overwinning snelde. Weer enkele jaren later zat Schueremans in een panel op het Feest van de Rode Vaan samen met o.a. José De Cauwer om over de toekomst van het wielrennen te discussiëren. In 1980 had hij trouwens reeds eerder deel uitgemaakt van een panel op ons Feest (zie foto) maar toen ging het over de toekomst van de Belgische platenindustrie. In de jaren negentig tenslotte kwam Herman Schueremans in het parlement terecht (voor de VLD) en alhoewel hij daar volgens critici (te) vaak afwezig was, ben ik hem toch ook daar weer tegen het lijf gelopen, toen ik voor de SP de debatten over het statuut van de artiest volgde.
Zaterdag wordt het nieuwe Vlaamse wielerseizoen op gang geschoten met, hoe kan het ook anders, Gent-Gent. Steeds minder mensen liggen daar echter van wakker, maar toch is er nu in de duisternis van de Vlaamse wielrennerij een lichtje verschenen, zoiets als een aansteker in Vorst-Nationaal. Voor het eerst wordt een wielerploeg immers gesponsord door een rockfestival (Torhout-Werchter) en dat houdt meteen in dat we hier met een nieuwe houding tegenover de wielersport te maken krijgen. We vroegen Herman Schueremans, het brein achter T-W naar het hoe en het waarom.
Herman Schueremans : Omdat T-W een vzw is die, ondanks een redelijke toegangsprijs voor een goed programma, toch nog winst maakt, hebben we twee jaar geleden gezegd : laten we eens iets doen in de film. Dan hebben we « Brussels by night » gesponsord omdat we een lans wilden breken voor een film die nu eens niet rond een mesthoop en een hooizolder draaide, maar tegelijk hadden we gezegd dat dit eenmalig was omdat we telkens iets anders wilden doen. Zo hadden we dit jaar eerst aan het sponsoren van een toneelgroep gedacht, maar uiteindelijk hebben we de voorkeur gegeven aan de sport, wat toch ook een vorm van cultuur is. En dan opteerden we meer bepaald voor een niet-elitaire sport waarin het de laatste tijd niet zo goed gaat, het wielrennen dus. Vooral omdat er daar iemand rondloopt, namelijk Ward Wouters, een notoir socialist trouwens, die deze kwalen van het wielrennen wil genezen, o.m. door jonge mensen volgens de goede manier op te leiden. Dat houdt in : geen kermiskoersen, goede begeleiding, actie tegen doping… Wij doen dat echter niet om meer volk te hebben of zo.
— En daarom ook dat voorstel om « No nukes » op de truien te zetten ?
H.S.: Inderdaad, het was ons toch om het even. Wij wilden gewoon iets doen met jonge gasten en daarom zeiden we : laten we het plezant houden en met een stunt uitpakken. Maar in de praktijk werd snel duidelijk dat bepaalde organisatoren daar niet zo mee opgezet waren en dan moet je toch opletten dat je de ploeg op die manier niet onthoofdt. Maar het feit dat we dat nu zo hebben verteld is eigenlijk ook reeds een goede reclame en dat in een wereldje dat traditioneel nogal « klassiek » denkt.
— Bij de film van Didden heb je gesteld : we doen dat maar één keer. Betekent dit voor de wielerploeg : we doen dat maar één jaar ?
H.S. : Er is overeengekomen dat we ons eerst gaan verloven en dat we dan gaan trouwen. De verlovingstijd is één jaar en net als alle moderne huwelijken mikken we daarna nog op twee jaar. Maar of er überhaupt getrouwd wordt, dat wordt beslist in augustus. Dat zal dan gebaseerd zijn op het al dan niet geslaagd zijn van het opzet en op de financiële mogelijkheden van T-W.
— En dat “geslaagd zijn” moet dat uitgedrukt worden in overwinningen of wat ?
H.S. : Neenee, de verwachtingen zijn dat onze renners zich op een sportieve manier zoveel mogelijk tonen in belangrijke wedstrijden. Het is belangrijker eervol te verliezen dan een overwinning te kopen, daarvoor is bij ons overigens geen budget aanwezig.
— Jullie schijnen ook reeds zeker te zijn zijn van een deelname aan de Tour.
H.S. : We zijn toch tenminste even valabel als de andere ingeschreven Belgische ploegen (Dries en Lotto, red.) op uitzondering van Splendor dan. Tenslotte heeft onze ploeg vorig jaar in het rondewerk en met name in Levitan-organisaties als de Dauphiné Libéré en de Ronde van de Toekomst een goed figuur geslagen.
— En verder hangt het ook af van T-W ’85 zelf, zeg je, maar dat wordt welhaast zeker weer een voltreffer. Tussen ons gezegd en gezwegen, staan er al namen op papier ?
H.S. : Op dit moment is nog geen enkel contract getekend, maar als alles goed zit, zullen we dit jaar eindelijk The Pretenders kunnen programmeren, die reeds tweemaal om zeer valabele redenen zijn weggebleven (namelijk dood en nieuw leven) en ook Paul Young zou dit jaar definitief zijn. Ik maak me sterk dat ik nog twee andere toppers vind, zodanig dat we vier sterke namen hebben die goeie muziek brengen en toch veel volk trekken. En dan nog drie of vier groepen voor « puristen », hé.
En natuurlijk wint Benny Van Brabant twee ritten in de Tour op die dagen om het succes volledig te maken.
Uiteindelijk zou het niet Benny Van Brabant die voor de ritoverwinningen zou zorgen, maar wel Ludwig Wijnants, die daardoor een vriend voor het leven zou worden van Herman…
Zelf namen we in 1988 nogmaals de telefoon ter hand want…
Van 9 tot en met 14 augustus heeft de eerste Torhout-Werchter Classic plaats. Een première en toch ook weer niet, want het betreft hier een heruitgave van de aloude Ronde Van België. Aangezien deze rittenkoers de laatste jaren een beetje aan het slabakken was, gebruiken de huidige organisatoren, te weten Herman Schueremans van de Torhout-Werchter popconcerten en Aimé Van Hecke van het Nieuwsblad, deze term niet graag. Eigenlijk is de nieuwe organisatie gewoon daarop geënt omdat er dáárvoor wel een plaatsje op de internationale wielerkalender voorzien was en voor een totaal nieuwe organisatie niet.
Herman Schueremans: Ik heb altijd graag met de fiets gereden. Ik vind het een keiharde sport, waar je een correct karakter kan in kweken. Maar de idee van een eigen wielerwedstrijd is er eigenlijk gekomen via de sticker van Kamagurka « Torhout-Werchter? Geef mij maar Gent-Wevelgem! » die een generatieconflict aantoonde. Aangezien Torhout-Werchter bij jonge mensen wellicht zelfs nog beter klinkt dan Milaan-San Remo of Parijs-Roubaix, vonden we dat we de interesse van de jeugd best opnieuw konden aanzwengelen door een wielerwedstrijd te organiseren tussen onze twee festivalsteden. Daarbij opteerden we van bij de aanvang voor een hoog niveau, het mag zeker geen kermiskoers zijn. Maar daarnaast brengen we bij de start- en aankomstplaatsen ook optredens van rockgroepen zoals Dr.Feelgood, Raymond van het Groenewoud, Arno Hintjens of The Skyblasters omdat dit de jeugd nu eenmaal aanspreekt. Bij Amerikaanse en Engelse rockartiesten is cycling naast rafting (à la Deliverance met een vlot een stroom afvaren) overigens zeer populair, lenk maar aan Peter Gabriel, Elvis Costello of Eric Clapton, en zo hopen we bij de jeugd opnieuw interesse te kweken voor het wielrennen. Dat doen we ook via het element « mode ». Voor de leiderstruien hebben we Walter van Beirendonck, één van de « Antwerpse zes », aangezocht. Dat zijn dan motieven van dierenvellen geworden: een luipaard voor het algemeen klassement, een giraf voor het puntenklassement (voor wie zijn hoofd het eerst over de meet kan steken), een berggeit uiteraard voor het bergklassement, een slangenvel voor de knelpunten (want daarvoor moet je « sneaky » zijn) en een tijger voor de beste jongere. Verder zullen er in de reclamekaravaan ook mensen uit de non-profit sector meerijden, ik denk daarbij op de eerste plaats aan Artsen Zonder Grenzen en Amnesty International. Kortom, we willen vooral het vooroordeel uit de weg ruimen dat wielrennen iets minderwaardigs is. En via die hernieuwde belangstelling hopen we dan ook dat er meer jongeren aan wielrennen gaan doen, zodat de Belgische wielersport misschien aan een heropstanding toe is. Tenslotte is er veel meer kans dat er een Eddy Merckx opduikt, als men tienduizend jongeren heeft die het wielrennen beoefenen dan als het er maar een paar zijn.
— Ik dacht dat het probleem in België niet zozeer de kwantiteit dan wel de kwaliteit was. Dat onze jonge renners niet genoeg karaktersterkte aan de dag konden leggen…
H.S.: Dat is wel juist, maar als men het hier in België over kwantiteit heeft, dan gaat het voornamelijk over het aantal wedstrijden, want het aantal jonge beoefenaars neemt wel degelijk elk jaar af, hoor. Ik denk dat er op dit moment vele talentvolle jongeren zijn die misprijzend op dat wielrennen neerkijken en liever een andere sport beoefenen. Dat willen wij veranderen. Vandaar ook dat wij er geen kermiskoers willen van maken. Neem nu de koninginnenrit, Torhout-Werchter dus of wat dacht je. Die start in de Vlaamse Ardennen, genoegzaam bekend uit Gent-Gent en de Ronde van Vlaanderen. In het Pajottenland doen we de Alsemberg aan, zoals in de finale van Parijs-Brussel. En dan gaat het tweemaal over de kasseien van Wakkerzeel, samen 16km, bijna een Parijs-Roubaix waardig, over een totale afstand van 250km. Dat is wat anders dan een ritje van 38km in de Tour de France, hé!
— Over de Tour gesproken, gezien juist al die lovenswaardige opties moet je wel erg ongelukkig zijn met de gang van zaken in « la grande boucle » ?
H.S.: Dat is uiteraard een zeer spijtige zaak, maar daar kunnen wij nu eenmaal niets aan doen en het kan ook niet van aard zijn om een dergelijk evenement als het onze daarom te schrappen. Maar verder, wat kan ik daarover zeggen ? Delgado noch Theunisse zullen bij ons aan de start zijn en we zijn daar zeker niet rouwig om. Voor mij hoeft er overigens geen grote naam te winnen, al zijn wij natuurlijk wel fier dat naast de grote namen uit België en Nederland ook de ploegen van Fondriest en Bugno aan de start zullen zijn. Ik hoop echter gewoon dat de beste wint en dat ervoor geknokt wordt. Dat is ook de inhoud van een brief die de renners voor de start zullen krijgen. Daarnaast krijgen ze ook nog een CD van Michael Jackson.
Als ze dan maar niet « bad » worden
dagelijks iets degelijks 