Dirk, Arnold en Luc (*) De Schepper, die zich samen met drummer Mark Van der Schueren, gitarist Walter De Berlangeer en toetsenman Geert Amant verenigd hebben tot Isopoda, zijn jongens uit het Aalsterse en als zodanig hebben zij helemaal niks te maken met ondergetekende. Er zijn meer koeien die Blaar heten.
Zij hebben op eigen kosten met de hulp van nog wat mensen uit de entourage van Aalsterse jeugdclubs en cafés een elpee in elkaar gebokst die een al even geleerde naam meekreeg als de naam van hun groep: Acrostichon. En de nummers zijn al even bombastisch: gemiddelde duur van zo’n acht minuten en geënt op de bekende pseudo-intellectuele muziek van Genesis, Yes, Machiavel e.d. Symfo-rock noemt men dat wel eens. Wat overigens een grove belediging is voor die arme componisten die zoveel tijd hebben gespendeerd aan het schrijven van breed uitgewerkte symfonieën.
Wat mij bij dit genre immers vooral tegen de borst stuit is het amateurisme bij de compositie. Deze “werken” zijn duidelijk gegroeid uit gepingel tijdens repetities en wellicht zijn ze ook nooit “af”.
Dat is dan anderzijds ook een positieve noot: sinds het verschijnen van de elpee heeft de groep ongetwijfeld vorderingen gemaakt en ik zou ze eerlijk gezegd wel eens live willen meemaken. Vooral omdat er duidelijk zwakke broertjes tussen zitten, die ik vooralsnog niet met de vinger wil wijzen. Zeker niet omdat één van de opties van de groep is : “musici die elkaar aanvullen, i.p.v. met elkaar te wedijveren“. En wij zijn nog altijd zo naïef van daarin te trappen…

Ronny De Schepper

(*) Deze werd later vervangen door William Souffriau zoals ik op het internet op een… Griekse (!) site heb gevonden.

Referentie
Isopoda, Acrostichon, Twinkle BGL 730108-201