Mongolië, da’s altijd een beetje thuiskomen. Ik hou van dat land, zijn leiders en zijn geschiedenis. Dat land. Wie van de luchthaven Buyant Ukhaa de Dzjenghis Chan (naar DDR-gewoonte in het Duits geschreven) verlaat op weg naar de hoofdstad Ulaanbaatar (Oeljan Bator in meer Sovjetvriendelijke tijden) rijdt door de volslagen leegte. Geen steppe, geen bergen, geen bomen. Maar wel onder een triomfboog door. Heerlijk land, prachtig zelfs, niets te zien.

Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (33): de pot en de scherf” →