Het is vandaag al zestig jaar geleden dat “Les tribulations d’un Chinois en Chine” in première is gegaan, een film van Philippe de Broca naar een roman van Jules Verne en met Jean-Paul Belmondo in de hoofdrol naast Ursula Andress, op dat moment zeer “hot” wegens “Dr.No”. Ik herinner me nog dat de film in Temse was te zien, maar dat ik om de een of andere reden er niet naartoe kon. Sindsdien was ik als het ware geobsedeerd om hem toch maar te kunnen bekijken. Enkele jaren geleden was dat dan eindelijk het geval, maar ik vond het zo flauw dat ik hem na enige tijd heb afgezet. Een tijdje daarna kreeg ik nog een kans en deze keer beet ik op mijn tanden om hem deze keer wel tot het einde te zien, maar het bleek niks “genodderd” zoals wij in Temse zeggen: hij bleef even slecht…
Les Tribulations d’un Chinois en Chine is een Frans–Italiaanse avonturenfilm geregisseerd door Philippe de Broca, gebaseerd op de gelijknamige roman van Jules Verne. Na de release genoot de film aanzienlijk succes bij het publiek, hoewel minder dan de film L’Homme de Rio van dezelfde regisseur en eveneens met Belmondo in de hoofdrol. “Ook al vonden de kinderen hem leuk, ikzelf vind deze film niet zo leuk: er zit te veel in. Maar het is mijn schuld, ik ben er volledig verantwoordelijk voor. Ik wilde een super-Barnum maken”, geeft Philippe de Broca toe.
Arthur Lempereur (Jean-Paul Belmondo), een verveelde, dertigjarige miljardair, een rokkenjager maar verloofd met de jonge Alice (Valérie Lagrange), wil uit pure verveling een einde aan zijn leven maken. Al zijn pogingen mislukken. Hij besluit dan maar met zijn jacht te vertrekken, samen met Alice, zijn bediende Léon (Jean Rochefort), zijn toekomstige schoonmoeder Suzy (Maria Pacôme) en haar compagnon Cornelius (Jess Hahn), en ten slotte meneer Goh (Valery Inkijinoff), een oude vriend en voormalige voogd van Arthur. Ze willen de wereld rondreizen. In een cabaret in Hongkong ontmoet hij Alexandrine (Ursula Andress), een etnologe die haar wereldreis financiert door als stripper te werken. Hoewel Alexandrine nogal geïnteresseerd lijkt in Arthurs avonturen, lijkt ze onverschillig tegenover zijn verleidingspogingen. Maar Arthur wil niet langer sterven, gesterkt door zijn ontmoeting met Alexandrine. Hij gaat op zoek naar meneer Goh, die hij de opdracht had gegeven hem te (laten) vermoorden, om hem alsnog tegen te houden…
De synopses van boek en film zijn zeer verschillend, maar een aantal elementen uit het boek zijn in de film verwerkt: de hoofdpersoon, Arthur Lempereur, een zeer rijke man, moe van het leven, vraagt een van zijn vrienden om hem te vermoorden. Ondanks dit schijnbaar macabere thema zijn beide werken komedies. Het personage van de bediende, Léon, zorgt voor verschillende komische scènes in zowel het boek als de film, maar op een heel andere manier. Bovendien zijn de personages van Jules Verne Chinees, in tegenstelling tot die van Philippe de Broca.
Er zijn ook verwijzingen naar James Bond 007 vs. Dr. No (wegens Andress uiteraard), maar bovenal zijn er talrijke verwijzingen naar Kuifje: de twee agenten zijn Dupont en Dupond, de sinaasappels die door de straten rollen, de doodskisten die drijven en vooral Jean-Paul Belmondo gekleed in een trui met een witte kraag van het overhemd. Sommige scènes zijn bovendien talloze knipogen naar de film Le Monocle rit jaune van Georges Lautner uit 1964. Zo b.v. wanneer het trio op een podium in Hongkong verschijnt, gekleed in traditionele Chinese operakostuums. En de Chinese acteur die de rol van Oscar Hui speelt in Le Monocle rit jaune (Holley Wong), speelt de dokter die Jean-Paul Belmondo onderzoekt bij de verzekeringsmaatschappij.
Finland is eigenaardig genoeg het eerste land dat The Tribulations of a Chinese Man in China in wereldpremière ziet op 5 november 1965 voordat de eigenlijke première volgt in Frankrijk op 4 december 1965, gevolgd door België op 24 december 1965.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 