Vandaag wordt alweer één van de godinnen uit mijn puberale dromen 85 jaar, deze keer is het de Duitse Elke Sommer.
Om heel eerlijk te zijn weet ik niet meer waar mijn fascinatie vandaan kwam. Ik herinner me enkel “A shot in the dark”, een film uit 1964 die tot de Inspector Clouseau-serie behoorde en waaruit ook bijgevoegde foto komt, dacht ik.
In 1960 was Elke, die eigenlijk was geboren als “Baronesse von Schletz”, reeds te bewonderen geweest in “Saffo – Venere di Lesbo”, ongetwijfeld een zeer interessante film, maar die zou ik destijds (ik was toen amper acht jaar) zeker nooit mogen zien hebben (en ondertussen heb ik hem helaas nog altijd niet gezien).
In 1962 zat ze eveneens in “Café Oriental”, een film die ik pas zo’n twintig jaar geleden heb gezien, dus ook hier kan de oorsprong van mijn adoratie niet te vinden zijn.
Andere soft sex-producties zoals “Percy” (1971) of “Carry on behind” (1975) kwamen dan alweer veel te laat (en bovendien heb ik ze ook niet gezien). En dat geldt ook voor “Zeppelin” uit 1971 en “The prisoner of Zenda” uit 1979, al heb ik die wél gezien. Kortom, het blijft werkelijk een raadsel…
Ik denk gewoon dat ik eens een “onthullende” fotoreportage van haar moet hebben gezien in “De Lach” of één van die andere brave seksboekjes uit die tijd…
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 
Als kind en later als puber droomde ik weg van de bikini-foto’s die ik zag van Elke in Ciné-Revue, een Franstalig film-en tv-programmablad dat ik wekelijks zat te bekijken voor de “beelekes” want Frans was nu niet mijn sterkste talent. Dat blad lag elke week op de salontafel van familieleden waar we op bezoek gingen (mijn ouders kaartten, whistten) en ik samen met hun zoon luisterden naar de Beatles. Daar hoorde ik voor het eerst “Things we said today”, het B-kantje van “A Hard Day’s Night” wat mij omver blies. Ik heb nog een foto van ons allemaal samen toen we ze uitwuifden toen ze in Melsbroek (Zaventem was toen in opbouw veronderstel ik) vertrokken met het vliegtuig naar Belgisch Congo. Ook nog een foto van hun prachtige villa daar waar ze bediend en geholpen werden door “boys”. In 1960 werden ze daar samen met de andere Belgen buiten gebonjourd en iets later ging de man terug naar zijn plantage terwijl zijn vrouw achterbleef in Sint-Niklaas met de twee kinderen. Elk halfjaar kwam hij over voor een paar maanden.
LikeLike
En nu ik erover zit na te denken, daar was het ook dat ik op foto’s voor het eerst blote negerinnenborsten zag. Voor de zoon was dat niemendal want die was dat gewoon van te zien in Congo, maar voor mij was dat telkens wel opwindend. Ge moet niet vragen dat ik daar dikwijls naar ging kijken. 😂
LikeGeliked door 1 persoon