Het is vandaag al dertig jaar geleden dat de Amerikaanse schrijver Terry Southern is overleden.
Terry Southern was een Amerikaanse romanschrijver, essayist, scenarioschrijver en universitair docent, bekend om zijn kenmerkende satirische stijl. Als onderdeel van de Parijse literaire beweging na de oorlog in de jaren 1950 en een metgezel van Beat-schrijvers in Greenwich Village, stond Southern ook in het centrum van Swinging London in de jaren zestig en hielp hij de stijl en inhoud van Amerikaanse films in de jaren zeventig te veranderen. Hij schreef kort voor Saturday Night Live in de jaren tachtig. Southerns donkere en vaak absurdistische stijl van satire hielp de gevoeligheden van verschillende generaties schrijvers, lezers, regisseurs en filmbezoekers te definiëren. Hij wordt door journalist Tom Wolfe gecrediteerd als de uitvinder van New Journalism met de publicatie van “Twirling at Ole Miss” in Esquire in februari 1963.
Begin 1964 werd Southern ingehuurd om samen te werken met de Britse auteur Christopher Isherwood aan een verfilming van Evelyn Waughs satirische roman The Loved One, geregisseerd door de Britse filmmaker Tony Richardson. Samenwerkend met Richardson en Isherwood, maakte Southern van Waughs roman “een regelrechte aanval op Hollywood, consumentisme en de hypocrisie rond de angst van de mens voor de dood”.
Tijdens de opnames van Casino Royale, begon hij ook te werken aan het scenario voor Roger Vadims Barbarella. De release op 1 juni 1967 van Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club Band gaf de Southern popcultuur onsterfelijkheid, dankzij het feit dat zijn foto (op aanbeveling van Ringo Starr) werd opgenomen in de collage op de voorkant van het album, die werd gefotografeerd door Michael Cooper. Southerns reputatie werd gevestigd met de publicatie van zijn komische romans Candy en The Magic Christian en door zijn gave om memorabele filmdialogen te schrijven, zoals blijkt uit Dr. Strangelove, The Loved One, The Cincinnati Kid en The Magic Christian.
Zijn werk aan Easy Rider droeg bij aan het ontstaan van de onafhankelijke filmbeweging van de jaren zeventig, hoewel het meeste materiaal dat Southern voor de hoofdpersonages schreef, tijdens het montageproces werd geschrapt: Fonda en Hopper improviseerden grotendeels tijdens de opnames. Southerns vooraanstaande positie nam snel af in de jaren zeventig – zijn filmcredits namen af, zijn boek- en verhaalproductie nam af en hij kreeg een reputatie als een oncontroleerbare drugsgebruiker. Hij bleef zwaar drinken en verschillende drugs gebruiken; met name zijn afhankelijkheid van Dexamyl had een ernstige invloed op zijn gezondheid naarmate hij ouder werd. Vanwege zijn acute geldproblemen nam Southern een aanstelling aan als docent scenarioschrijven aan de New York University, waar hij lesgaf van de herfst van 1972 tot de lente van 1974; hoewel hij populair was onder studenten, werd hij uiteindelijk ontslagen omdat hij zijn lessen gaf in een lokale bar. Op 25 oktober 1995 stortte Southern in op de trappen van Columbia’s Dodge Hall. Hij werd naar het aangrenzende St.Luke’s Hospital gebracht, waar hij vier dagen later overleed aan ademhalingsfalen.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 