John Henry Deighton (Londen, 13 oktober 1940), beter bekend als Chris Farlowe is een Britse pop- en R&B zanger.
Farlowes muzikale carrière begon in een skiffle-bandje, The John Henry Sciffle Group, in 1957. Daarna trad hij op als Chris Farlowe and the Thunderbirds. De naam Farlowe pikte hij op van de Amerikaanse jazz-gitarist Tal Farlow. Bekende namen die in The Thunderbirds musiceerden waren o.a. Albert Lee, Pete Solley (Procol Harum) en Carl Palmer van Emerson Lake and Palmer.
Het was tijdens zijn verblijf in het Hamburgse club circuit – dezelfde contreien waar de Beatles optraden voor ze beroemd werden – dat hij zich zijn bizarre hobby eigen maakte, namelijk het verzamelen van swastika’s en andere nazi-memorabilia.
Nadien bracht hij nog Stormy Monday Blues uit op het Sue Records label onder de naam Little Joe Cook (zie hieronder). Later werd Chris vooral bekend door covers van Rolling Stones-nummers. Hij werd beroemd door zijn nummer één-hit in 1966, Out Of Time, ook oorspronkelijk van de Rolling Stones. Daarna was hij een tijdlang frontman bij de groep Colosseum (b.v. in Bilzen 1971 toen ze op staande voet Rod Stewart & The Faces moesten vervangen).
Farlowe brengt nog steeds albums uit, zijn laatste was At Rockpalast (2006). Zelf heb ik hem een paar jaar geleden live meegemaakt in Harelbeke. Een echte belevenis, Farlowe begaf zich op een bepaald moment tussen het publiek, maar je moet je dat nu niet voorstellen zoals in Vorst Nationaal, maar in een parochiezaaltje.
Een speciaal man, zonder kapsones. Net als wijlen Long John Baldry, een man met een vergelijkbare stem, maakt hij geen geheim van zijn homoseksualiteit.
Raymond Thielens

Beste life-Lp uit de jaren 70, beste life LP ooit eigenlijk is Colosseum live.1971 of 2 ,denk ik.
Met Farlow als lead singer.
Hij was toen al a has been.
Het album is na 46 jaar nog steeds woof.
LikeGeliked door 2 people