Tony Curtis (1925-2010)

Vandaag is het al vijftien jaar geleden dat de Amerikaanse acteur van Hongaarse afkomst, Tony Curtis, is overleden.

Tony Curtis, geboren in de Bronx, de arme wijk van New York, als Bernard Schwartz maakte hij zijn debuut in de filmwereld in 1949 na jaren ondergedompeld te zijn in het theater. In 1958 werd hij mede genomineerd voor de Oscar voor Beste Acteur voor zijn rol in “The Defiant Ones”, samen met Sidney Poitier. Hij stond erop dat zijn zwarte tegenspeler ook genomineerd zou worden voor de Oscar, een zeldzaamheid in die tijd, vóór het einde van de rassenscheiding.

Datzelfde jaar was hij ook te zien in “The Vikings” van Richard Fleischer. Omdat Tony Curtis Kirk Douglas in deze film vermoordde, werd er overeengekomen dat Douglas Curtis ook zou vermoorden in Spartacus (1960). Tijdens de moeizame, lange opnames zou Tony Curtis aan Jean Simmons hebben gevraagd: “Met wie moet ik neuken om van deze film af te komen?” In sommige versies het incident zou Simmons teruggeschreeuwd hebben: “Laat het me weten als je erachter komt.”

Twee jaar later speelde hij de zoon van Yul Brunner in “Taras Bulba” van Jack Lee Thompson. Curtis was in het echte leven slechts vijf jaar jonger dan Brynner. Curtis is in deze film ook een “student”, op 37-jarige leeftijd. Tony Curtis ontmoette de 16-jarige Oostenrijkse actrice Christine Kaufmann op de set van deze film en trouwde later met haar.

Naast zijn komische rollen in onder andere “Goodbye Charlie” (1964) bewees Curtis dat hij met “The Boston Strangler” (1968) ook het zwaardere werk aankon. Maar dé rol van zijn leven is nog steeds die van travestiet Josephine uit “Some Like It Hot” (1958) van Billy Wilder. Op die manier komt hij ook ter sprake bij Marilyn Monroe, uiteraard vooral omwille van de fameuze uitspraak “kissing Marilyn Monroe was like kissing Hitler”, een uitspraak die hij op het einde van zijn leven heeft ingeslikt. Hij verklapt integendeel dat hij nog een verhouding heeft gehad met Marilyn vóór ze beiden beroemd waren…
En natuurlijk komt hij ook even ter sprake als ik het heb over zijn bekende dochter Jamie Lee Curtis, uit zijn eerste huwelijk in 1951 met Janet Leigh – heldin van de douchescène in Alfred Hitchcocks “Psycho”.

Maar vooral hoort hij thuis in het rijtje “verleidelijke verleiders” die op het witte doek zijn gepasseerd. Het voornaamste kenmerk van deze verleiders is – zoals ik al meteen in de eerste paragraaf weggeef – dat ze in het gewone leven meestal homoseksueel waren. Niet zo dus (bij mijn weten) Tony Curtis ook al loopt hij in zijn bekendste film voor de helft van de tijd als travestie rond en speelt hij ook in “Spartacus” een badscène die zo spannend en dubbel gelaagd was dat ze de afgewerkte film uiteindelijk niet haalde (maar wel de restauratie uit 1991). Integendeel, volgens Alcide, gaf hij toe dat zijn seksverslaving – meer dan duizend beweerde vrouwelijke veroveringen – zijn leven als vader van zes kinderen had verwoest, nadat hij zes keer getrouwd was geweest.

“The mirror crack’d” van Guy Hamilton uit 1980 naar de gelijknamige detectiveroman van Agatha Christie is een van de weinige films uit de jaren zeventig en tachtig waarin Tony Curtis geen volledige pruik droeg om hem er jonger uit te laten zien. Hij draagt ​​echter een toupetje om zijn duidelijk dunner wordende haar te helpen verbergen. Hij loopt er overigens in de film voor spek en bonen bij.

De laatste 25 jaar van zijn leven wijdde Tony Curtis zich voornamelijk aan de schilderkunst. In 1995 publiceerde hij zijn autobiografie, “Tony Curtis”. Hij overleed op 85-jarige leeftijd aan een hartaanval in zijn huis in Henderson, een buitenwijk van Las Vegas.

Ronny De Schepper