Été 85 (Engels: Summer of 85) is een Franse film, geschreven en geregisseerd door François Ozon, die vijf jaar geleden in première ging in Lyon. Hij is gebaseerd op de roman Dance on My Grave van de Britse auteur Aidan Chambers (1982). De film is een coming-of-age drama met romantische en tragische elementen.
📽️ Inhoud
De film speelt zich af in de zomer van 1985 in een Normandisch kustplaatsje. De 16-jarige Alexis (gespeeld door Félix Lefebvre) wordt tijdens een zeiltocht gered door de 18-jarige David (gespeeld door Benjamin Voisin) nadat zijn boot kapseist. Er ontstaat een intense vriendschap die al snel uitgroeit tot een passionele (homoseksuele) relatie. Maar deze zomerliefde neemt een tragische wending, die al van bij het begin wordt aangekondigd.
Het verhaal wordt deels verteld via flashbacks: Alexis zit in de problemen en moet de gebeurtenissen neerschrijven als een soort therapie.
🎞️ Thema’s en stijl
- Jeugdliefde en de verwarring van de eerste verliefdheid
- Rouw, dood en vergankelijkheid
- Identiteit en seksualiteit
- Speelse hommage aan jaren ’80-cultuur: met bijpassende mode, muziek (b.v. In Between Days van The Cure), en filmstijl.
- De film is deels gedraaid op Super 16 mm, wat zorgt voor een nostalgische en korrelige look.
🎬 Regisseur François Ozon
Ozon staat bekend om zijn veelzijdige oeuvre waarin vaak thema’s als verlangen, identiteit, de dood en geheimen aan bod komen (Sous le sable, 8 femmes, Jeune et jolie). Été 85 past in zijn traditie van het verkennen van adolescentie en intimiteit, maar is toegankelijker dan sommige van zijn andere films.
🏆 Ontvangst
- In 2020 geselecteerd voor het filmfestival van Cannes, maar de editie werd geannuleerd door corona.
- Over het algemeen positief onthaald, vooral om de melancholische toon, het spel van de hoofdrolspelers en de visuele stijl.
- Sommige critici vonden het scenario voorspelbaar of te sentimenteel, maar dat past ook binnen het genre.
📚 Boek versus film
Het boek Dance on My Grave speelt zich af in Engeland en was bij publicatie baanbrekend door zijn openhartige weergave van een homoseksuele tienerliefde. Ozon verplaatste het verhaal naar Frankrijk en de jaren ’80, de tijd waarin hij zelf opgroeide — wat een persoonlijke toets toevoegt aan het geheel.
👀 Interessant detail
In Frankrijk kreeg de film een 12+ rating, maar werd in sommige Angelsaksische landen als explicieter beschouwd vanwege de seksuele thematiek. Ozon bekritiseerde dit als een dubbele moraal.
chatgpt
dagelijks iets degelijks 