Bob Seger wordt tachtig…

De Amerikaanse blanke rhythm’n’blues-zanger Bob Seger viert vandaag zijn tachtigste verjaardag. Op het eind van de jaren zeventig, begin jaren tachtig was ik een grote fan van de man, zoals o.m. mag blijken uit onderstaande recensie uit De Rode Vaan.

En dan nu een elpee die gerust bij de top vijf van de live-elpees zou mogen plaatsnemen die we vorige week hebben gepubliceerd. En niet zo maar aan het staartje, want « Nine tonight » van Bob Seger en zijn Silver Bullet Band straalt een enthousiasme uit dat we ook terugvinden op « One for the road » van The Kinks, onze nummer één.
Het is niet de eerste keer dat Bobke een dubbel live-elpee maakt. In 1976 verzamelde hij op zijn « Live Bullets » reeds het beste van wat hij sinds 1968 op acht elpees had geperst (« Ramblin, gamblin’ man », « Noah », « Mongrel », « Brand new morning », « Smokin O.P.’s », « Back in ’72 », « Seven » en « Beautiful loser ». Tegelijk sloot dit een periode af waarin Bob reeds lang wist wat hij wilde, het ook al kón, maar op de een of andere manier bleef de poort tot het succes voor hem gesloten. En wat waren dan die karakteristieken ? Wel, Bob, geboren in de Motown-stad Detroit is zo’n typische blanke neger. Wég van soul, zij het dan die van de concurrentie uit Memphis (Stax) zoals o.m. op deze live-elpee is te horen (« Tryin’ to live my life without you »). Hij had een stem om rotsen te splijten, ge- of vervormd door tussen de 200 en 250 optredens per jaar, telkens barstensvol energie. En ook de onderwerpen waarover hij zou zingen, waren al duidelijk in kaart gebracht : alhoewel hij het hart op de juiste plaats draagt (anti-racist en pacifist), zingt hij uitsluitend échte rock’n’roll-teksten, d.w.z. over dansen, vrijen, drinken en al wat daarbij hoort.
Maar, zoals gezegd, tot 1976 was Bob een « beautiful loser », maar gelukkig is er nog zijn vriend Glenn Frey van The Eagles die hem overhaalt het nog eens te proberen. « Night moves » wordt uitgebracht en… de poort gaat open. Niet alleen in de States zelf, ook hier in Europa. Van « Night moves » komen naast de titelsong ook nog « Rock’n’roll never forgets », « The fire down below » en het Springsteeniaanse « Mainstreet » op de live-elpee voor.
De opvolger, « Stranger in town », was al even goed. Wijzelf rekenden ze tot de vijf beste elpees van 1979 (zoniet de beste) en ook hier werd gretig materiaal gevonden voor dit live-album : « Hollywood nights », « Old time rock’n’roll », « Feel like a number » en het ontroerende « We’ve got tonight ».
Uit z’n ook al uitstekende nieuwste uit 1980, « Against the wind », werd ook met volle hand gegraaid : titelsong, « Her strut », « Betty Lou’s Gettin’ Out Tonight » en « Fire lake ».
De enige tegenvaller is vreemd genoeg de uitsmijter « Let it rock », waarin een aantal Chuck Berry-deuntjes voor de zoveelste keer de revue passeren. Maar omdat we deze schitterende elpee met iets positiefs willen besluiten, gooien we tot slot nog even met bloempjes naar Alto Reed, die naast zijn voor- en achternaam nog tal van andere instrumenten bespeelt.

Referenties
Ronny De Schepper, Bob Seger, de blanke neger, De Rode Vaan nr.43 van 1981
Bob Seger and the Silver Bullet Band, Nine tonight, Capitole, 1C154-400 04 614 7.