Het is ook alweer 65 jaar geleden zijn dat Eddie Cochran werd betrokken in een auto-ongeluk nabij Chippenham in Wiltshire, toen hij met collega Gene Vincent en songschrijfster Sharon Sheeley onderweg was naar het vliegveld van Londen. Vincent en Sheeley overleefden het, maar Eddie Cochran stierf de volgende dag in een ziekenhuis in Bath. Hij was slechts 21 jaar oud. De single “Three Steps to Heaven” werd in Engeland postuum, een maand na zijn overlijden, een nummer 1-hit.

Op 18 april 1980 was dus het twintig jaar geleden dat de Amerikaanse rockzanger Eddie Cochran om het leven kwam bij een auto-ongeval, waarbij zijn vriend en collega Gene Vincent (ondertussen ook al wijlen) ook zeer zwaar gewond raakte. Het Nederlandse vakblad « The fabulous sounds of the sixties » (abonnement : 17,50 gulden op giro 1611615 van Bert Bossink, Postbus 111, N-5280 AC Boxtel) bracht daarom een terechte hulde aan deze pionier, die, alhoewel hij nog geen vier maanden tot de fameuze sixties heeft behoord, toch zijn stempel heeft gedrukt op de sound ervan.
Eddie Cochran is vooral belangrijk wegens zijn specifieke, sobere opnamen : alleen het ritme telt. Cochran, een vroegere country-rock-muzikant, kwam in 1957 naar Hollywood (voorstad van Los Angeles) om bij de firma Liberty (die tot nu toe enkel « conventionele » muziek produceerde) de rock-afdeling op gang te brengen. Zijn voorbeeld was natuurlijk Elvis, maar ontdaan van alle bombastische effecten. Hij nam de meeste nummertjes op als een one-man band met het gevolg dat hij ook veel aandacht besteedde aan de baspartijen, een verschijnsel dat grote invloed heeft gehad op heavy rock-groepen. Het is dan ook niet te verwonderen dat o.a. the Who en Blue Cheer spetterende versies hebben opgenomen van zijn « Summertime Blues ».
Net als bij Chuck Berry, vinden we ook bij Eddie Cochran nummers terug die « merkwaardig goed » op elkaar gelijken, (« C’mon everybody » en « Let’s get together »), maar laten we dan niet vergeten dat « Let’s get together » pas na z’n dood is uitgebracht… Andere grote hits van Cochran zijn « Three steps to heaven », « Nervous breakdown », « Somethin’ else », « Twenty flight rock » en « Cut across Shorty » (o.m. gecoverd door Rod Stewart).
Bert Bossink nam dit tekstje uit De Rode Vaan over in The Fabulous Sounds of the Sixties en voegde daar volgend commentaar aan toe: “Een grappige recensie uit het Belgische blad De Rode Vaan door Ronny de Schepper waarin buiten Eddie Cochran THE FABULOUS SOUNDS OF THE SIXTIES als vakblad genoemd wordt! Heren hulde voor die leuke opmerking in jullie recensie!”

Ronny De Schepper

Een gedachte over “Eddie Cochran (1938-1960)

  1. Heb deze man leren kennen en apprecieren op een fuif met Bert Welter als dj in 1968 en was gegrift in mijn geheugen. Zijn babe Sharon Sheeley heeft menige hits op haar conto staan. Eddie had een “eigen” sound. De instrumental “The Fourth man” gebaseerd op the third man van de gelijknamige film vond ik subliem.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.