De première van de film “Meet me in St.Louis” vond plaats in St.Louis (where else?) op 22 november 1944 en pas een week later in het Astor Theatre in New York. MGM hield de algemene release vóór de kerstperiode vanwege overweldigend positieve previews van het publiek. Het werd MGM’s op één na meest winstgevende film na Gone with the Wind en verstevigde de reputatie van de studio voor hoogwaardige musicals.
Alhoewel “Meet me in St.Louis” zowel voor regisseur Vincente Minnelli als voor hoofdrolvertolkster Judy Garland vaak het hoogtepunt wordt genoemd van hun artistieke carrière, spotte Judy Garland nochtans oorspronkelijk met het idee om nog een tiener te spelen (ze was 21 toen het filmen begon) en wilde niets met de film te maken hebben. Haar moeder ging namens haar zelfs naar MGM-chef Louis B. Mayer. Op dit punt in haar carrière was ze niet alleen kort getrouwd, maar was ze ook een liefhebber van het nachtleven in Hollywood en had ze een korte relatie gehad met veel van de beroemde Hollywood-playboys van die tijd, waaronder Artie Shaw, Tyrone Power en Joseph L. Mankiewicz. In het echte leven stond ze ver af van de buurmeisjes die ze op het scherm had gespeeld en wilde ze de glamourbehandeling krijgen die de andere actrices bij MGM kregen. Onder aanmoediging van regisseur Vincente Minnelli, die Garland wel zag zoals ze al jaren gezien wilde worden (mooi en vrouwelijk), werkte visagiste Dorothy Ponedel aan Garland en bracht haar natuurlijke schoonheid naar voren. Ze zou de rest van haar jaren bij MGM bij Ponedel blijven werken. In haar latere jaren beschouwde ze het als een van haar favoriete rollen. Kort daarop trad ze met Minnelli in een huwelijk gearrangeerd door Louis Mayer, want Minnelli zelf was homoseksueel. Toch is het wellicht overbodig om erop te wijzen dat uit dit huwelijk Liza Minnelli is gesproten.
Beginnend met de zomer van 1903, vertelt het verhaal een jaar in het leven van de familie Smith in St. Louis, voorafgaand aan de opening van de Louisiana Purchase Exposition (meestal de wereldtentoonstelling genoemd) in het voorjaar van 1904. De film werd bewerkt door Irving Brecher en Fred F. Finklehoffe naar een reeks korte verhalen van Sally Benson, oorspronkelijk gepubliceerd in het tijdschrift The New Yorker, genaamd “The Kensington Stories” en later in romanvorm als Meet Me in St. Louis.
Minnelli’s idee om elk seizoenssegment te introduceren met een illustratie in de vorm van een wenskaart die overgaat in live-action, werd hoogstwaarschijnlijk beïnvloed door een soortgelijke techniek die werd gebruikt in de film The Magnificent Ambersons uit 1942 van Orson Welles.
Bij de release was Meet Me in St. Louis zowel een kritisch als een commercieel succes. Het werd de op één na meest winstgevende film van 1944, na alleen Going My Way, en was ook MGM’s meest succesvolle musical van de jaren 1940. In 1994 werd de film door de Library of Congress als “cultureel, historisch of esthetisch significant” beschouwd en geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry.
Garland zong o.a. “The Trolley Song“, “The Boy Next Door” en “Have Yourself a Merry Little Christmas” (*), allemaal geschreven door Hugh Martin en Ralph Blane voor de film, en die allemaal hits werden nadat de film uitkwam. De producer van de film, Arthur Freed, schreef en speelde ook een van de nummers, namelijk “You and I” met zijn gebruikelijke compagnon Nacio Herb Brown. “Meet me in St. Louis, Louis ” zelf was een nummer van Kerry Mills en Andrew B. Sterling uit 1904.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
(*) De tekst van het lied was oorspronkelijk anders. De openingstekst van tekstschrijver Hugh Martin werd door Judy Garland, Tom Drake en Vincente Minnelli als te deprimerend beschouwd, en Martin veranderde deze. De tekst was oorspronkelijk: “Have yourself a merry little Christmas / It may be your last / Next year we may all be living in the past.” Jaren na de release van de film werden er nog meer tekstuele wijzigingen aangebracht voor Frank Sinatra, die bezwaar had tegen de over de algemeen sombere toon van het lied.
dagelijks iets degelijks 