Muriel Furrer (2006-2024)

Enorm droef nieuws uit Zürich, waar de wereldkampioenschappen wielrennen plaatsvinden. Juniore Muriel Furrer is gisteren overleden aan de gevolgen van haar zwaar hoofdletsel. De 18-jarige Zwitserse, die afkomstig is van Zürich, kwam donderdagochtend ten val op slechts enkele kilometers van haar ouderlijke woning tijdens de wegrit bij de meisjes junioren.

Furrer liep een zwaar hoofdletsel op en werd “in zeer kritieke toestand” naar het Universitair Ziekenhuis van Zürich gebracht. Daar is ze ’s anderendaags overleden. Sportief directeur van de UCI Peter Van den Abeele benadrukte dat de wielerwereld in diepe rouw is. “Uit respect voor de familie zou ik jullie willen vragen om jullie enkel op de feiten te richten”, klonk het als repliek op vragen over de hulpverlening na Furrers ongeval, want over de hulpverlening na haar val circuleren in Zwitserse media verschillende verhalen. Zo wordt geopperd dat Furrer lang heeft moeten wachten op hulp, tot zelfs na de wedstrijd.

“Ik kan er nog niets over zeggen”, pikte algemeen directeur van de organisatie Olivier Senn in. “Er loopt een onderzoek en we hebben zelf de informatie nog niet ter onze beschikking. Alles wat nu circuleert, zijn geruchten. Uit respect voor de familie zou ik jullie willen vragen om jullie enkel op de feiten te richten.” En op de vraag of er meer veiligheidsmaatregelen zijn getroffen op het parcours: “We hebben de situatie in de afdaling opnieuw bekeken, aangepast en geloven dat we – zoals we altijd trachten – de veiligheid tot het maximale hebben verhoogd voor de renners en rensters.”

“De UCI en het organisatiecomité respecteren de wens van de familie om het WK te laten plaatsvinden zoals gepland,” aldus nog Peter Van den Abeele op de website van Sporza, waar men zich aan de vraag van de UCI houdt, maar commentatoren Karl Van Nieuwkerke en José De Cauwer lieten er geen twijfel over bestaan dat het lichaam van Muriel inderdaad pas na de wedstrijd is teruggevonden. De Zwitserse coach stelde vast dat er een renster ontbrak en pas toen is men gaan zoeken. De val zou immers gebeurd zijn zonder camera’s in de buurt, zonder andere rensters in de omgeving en zonder toeschouwers. Het is een nachtmerrie die mij al heel lang bezighoudt, maar dan uiteraard in bergachtige streken. Dat dit is kunnen gebeuren op een stadsparcours is niet te vatten.

In een bergachtige omgeving daarentegen is het voor mij juist een wonder dat dit blijkbaar nog nooit is voorgevallen. Er bestaan wel verhalen uit de oertijden van het wielrennen dat men tijdens de nacht in de Pyreneeën op zoek moest gaan naar verdwaalde renners, maar die werden dan blijkbaar toch gevonden, want ik ken geen enkele renner die tijdens een wedstrijd als “vermist” werd opgegeven. Het dichtst in de buurt komt nog de valpartij van Wim Van Est in de Tour de France van 1951. Toen stopte onze landgenoot Roger De Cock om de volgers er opmerkzaam op te maken dat zijn onfortuinlijke collega in een ravijn was verdwenen. “Anders had niemand ooit geweten dat iemand daar gevallen was,” aldus beide renners vele jaren later in een documentaire die aan het ongeval werd gewijd. Dat het nu dus in een stedelijke omgeving is gebeurd en dan nog door iemand die daar ter plaatse woonde, is werkelijk hallucinant.

Ronny De Schepper

P.S. Ik heb er nergens de bevestiging van gevonden maar het zou best kunnen dat Muriel verwant is (dochter van?) aan Rolf Furrer, die destijds (in 1991) deelnam aan de laatste zesdagen in het Antwerpse Sportpaleis en daar toen door mijn zoon Roddy werd gefotografeerd (zie hieronder). Furrer nam niet deel aan de zesdagen als zodanig, maar wel aan het omlijstende sprinttornooi.