Apo Lazaridès (1925-1998)

Het is ook al 25 jaar geleden dat de Franse wielrenner van Griekse afkomst, Apo Lazaridès, is overleden.

Jean-Apôtre Lazaridès werd geboren in Marles-les-Mines op 16 oktober 1925 als jongere broer van Lucien Lazaridès. Beide broers waren van Griekse origine. De jongere Lazaridès werd net als zijn broer professioneel wielrenner (van 1946 tot 1955) en was de beste van de twee. Hij was vooral bekend om zijn klimmerscapaciteiten. Hij werd twee maal tweede in het bergklassement van de Ronde van Frankrijk. Dat was in 1947 en in 1948. Frankrijk rekende er in 1948 zelfs op dat Lazaridès Gino Bartali het vuur aan de schenen zou kunnen leggen. Een nukkige gendarme verknalde dat echter reeds in de eerste etappe Paris-Trouville. Apo leed lek terwijl het peloton tegen een slakkengangetje verder sjokte. Niet nodig om een ploegmaat te laten wachten dus. Omdat bereidwillige toeschouwers hem echter met hun goedbedoelde onhandigheid op de zenuwen werkten, duurde het herstel toch vier minuten. Wanneer Lazaridès – sowieso al behoorlijk ontvlambaar – tijdens zijn achtervolging gehinderd werd door een verstrooide gendarme op de motor, slingerde hij de arm der wet allerlei verwensingen naar het hoofd. Dat pikte de rijkswachter niet en hij vond er niets beter op dan vooruit te stormen en het sein te geven dat het verkeer weer toegelaten was. De arme Apo kwam zodoende in gigantische opstoppingen van auto’s, ossenwagens en mensen terecht. Het incident kostte hem uiteindelijk 23 minuten, Bartali won de rit en Lazaridès kon zijn droom om ooit de monnik te verslaan voorgoed opbergen. In Parijs werd hij weliswaar nog tweede, maar dan op 43 minuten achterstand. In datzelfde jaar werd hij nog tweede bij het wereldkampioenschap op de weg voor profs in Valkenburg achter Briek Schotte, maar de volgende seizoenen was het al heel wat minder. Alleen in de Dauphiné Libéré speelde hij nog een rol. Daarna stapte hij ontmoedigd af. Hij is gestorven in Nice op 30 oktober 1998.
Waarom is dit incident me nu speciaal opgevallen? Toen ik student was, zat er op ons kot een student veeartsenij met de naam Van Hove en die was van hetzelfde dorp als beroepsrenner Miel Cambré, met name Noorderwijk. Alhoewel ik het niet terugvind bij zijn resultaten op de Wielersite, reed Miel Cambré in die tijd (begin jaren zeventig) de Ronde van Italië. Bijna elke rit eindigde hij echter met grote achterstand. Als reden riep hij in dat men het gewone verkeer reeds z’n gang liet gaan toen hij nog achterop kwam. En kijk, als we het verhaal van Lazaridès mogen geloven, is dit inderdaad een valabel excuus!

Ronny De Schepper