Het is vandaag al tien jaar geleden dat de Britse regisseur Bryan Forbes is overleden aan de gevolgen van multiple sclerose.

John Theobald Clarke, zoals hij écht heette, werd geboren in Londen en begon zijn loopbaan als acteur. Hij speelde onder andere mee in “Sea Devils” en “The Colditz Story”. Als scenarioschrijver was hij onder meer betrokken bij “The League of Gentlemen” uit 1960. Een jaar later debuteerde hij als regisseur met “Whistle Down the Wind” van Keith Waterhouse, een jaar later gevolgd door “The L-Shaped Room” over een Frans meisje (Leslie Caron) dat in Londen een abortuskliniek komt opzoeken. De film werd niet verboden omdat een aantal vrouwen die men op straat naar hun mening vroeg er niets op tegen hadden. In 1964 volgde “Of human bondage” (naar W.Somerset Maugham) en “Séance on a Wet Afternoon”. Daarna volgde “King Rat” in 1965 en “The Wrong Box” in 1966. Datzelfde jaar schreef hij ook het scenario voor “Gambit” van Ronald Neame, met Shirley MacLaine en Michael Caine. A “gambit” is a chess tactic where a player sacrifices a piece to get a more advantageous position in the game. The first draft of the screenplay was written by Bryan Forbes in 1960, when the story was designed as a vehicle for Cary Grant. He eventually dropped out of the project, which subsequently underwent many changes. It was eventually decided to make the girl the central character and Shirley Maclaine was signed for the lead, although she does not speak until 29 minutes into the film. After seeing “The Ipcress File”, she suggested Michael Caine as her leading man, which led to still more rewriting to accommodate his working-class cockney persona. Herbert Lom, however, was cast without Shirley MacLaine’s knowledge, but he gives an awfully good performance as the wealthy recluse Mr.Shahbandar, who’s to be conned but in fact is conning everybody.
“The Whisperers” (met zijn vrouw Nanette Newman) volgde in 1967, een jaar later gevolgd door “Deadfall” met opnieuw Michael Caine. In 1969 was er “The Madwoman of Chaillot”, in 1971 gevolgd door “The Raging Moon”.
In 1973 maakte hij de documentaire “Elton John and Bernie Taupin Say Goodbye Norma Jean and Other Things” over het nog jonge leven van Elton John en Bernard Taupin.
De meest bekende film die hij regisseerde was “The Stepford Wives” uit 1975 naar het gelijknamige boek van Ira Levin. Na “The Slipper and the Rose” uit 1976 was er in 1978 “Sarah” met Anthony Hopkins. Hij leed toen al aan MS en dus werd zijn productie wat minder. In 1982 was er nog “Better Late than Never” en “The Naked Face” in 1984. Ook schreef hij veel romans.

Ronny De Schepper

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.