Wie “Nana” zegt, dacht tot nu toe aan de schandaalroman van Emile Zola. 25 jaar geleden kon daar eventueel verandering in komen, want in De Kopergietery ging een stuk in première dat eveneens de titel “Nana” droeg, maar dat in de verste verte niks met Zola te maken had. Regisseur Wim Van Gotha vat het als volgt samen: “De wereld is ontploft. En wij niet. Madam (Brenda Bertin), robot (Willem Hostens), mechanicien (David Bratzlavski) en een tikfout (Wim Van Gotha zelf) overleven samen op een brokje meteoriet. Over het verband tussen maandstonden en ander bloedvergieten. Over kleine en grote meisjes.” * En dus toch ook een beetje over Nana… * Nana was “une beauté française”, maar vanaf die avond waren in de Backstage “Les Beautés Belges” te zien: “vijf diva’s in de fleur van hun sleet” zoals dat dan heet. Als je ’t mij vraagt, komt er een beetje sleet op het gebruik van het woord diva, als afkooksels van Hyacinth Bucket, Dame Edna en de Bob Boon Singers ook al diva worden genoemd in de perstekst, maar de theatergroep van de homo- en lesbiennegroep Het Gehoor belooft wel lol. (RDS in HLN van 17/4/1998)
dagelijks iets degelijks 