Het is vandaag vijftig jaar geleden dat The Dark Side of the Moon, het legendarische album van de Britse muziekgroep Pink Floyd, werd uitgebracht (op de Nederlandse Wikipedia-pagina wordt beweerd dat het pas op 24 maart is, maar overal elders wordt dit tegengesproken).

De eerste opnamen voor The Dark Side of the Moon begonnen in juni 1972 in de Abbey Road Studios (de studio waar onder andere The Beatles opnamen) te Londen. Als producer was Alan Parsons ingehuurd. Het album verscheen op 24 maart 1973 en betekende Pink Floyds doorbraak bij het grote publiek. Bassist Roger Waters componeerde de meeste nummers (*), en nam vanaf dat moment de leidende rol binnen de groep op zich.
Het album, dat oorspronkelijk “Eclipse: A Piece for Assorted Lunatics” zou gaan heten, is een conceptalbum. De nummers lopen in elkaar over, en horen bij elkaar. De onderwerpen van de teksten zijn de meer moeilijke kanten van het leven: tijd, geld, oorlog, dood, etc.
Het nummer Brain Damage bevat de albumtitel, samen met een verwijzing naar het trieste lot van Pink Floyd-stichter Syd Barrett: “When the band you’re in starts playing different tunes, I’ll see you on the dark side of the moon”.
Speak to Me, het openingsnummer laat gedurende ruim één minuut een hartslag horen, die geleidelijk aan sterker wordt, terwijl ook korte geluidsfragmenten van de nummers die later op het album staan over de hartslag heen echoën. Het einde van het album (Eclipse) is hetzelfde: een enkele hartslag. Hierop echter geen fragmenten van nummers meer, maar uitsluitend een man (Gerry O’Driscoll, de toenmalige portier van de studio) die, héél zacht de zin “There is no dark side of the moon really, as a matter of fact, it’s all dark” uitspreekt. De titel slaat dan ook op al de schaduwrijke periodes in het leven en de zaken die hun schaduw op het leven werpen. De hartslag keert op het album nog enkele malen terug, als de aanwezigheid van andere instrumenten afneemt, alsof deze constant aanwezig bleef.
The Dark Side of the Moon is tot op heden het op twee na best verkochte studioalbum aller tijden. [Op een andere Wikipedia-pagina wordt dan weer gezegd dat het enkel wordt voorafgegaan door Thriller van Michael Jackson] De verkoopcijfers van het album liggen tussen 50 en 70 miljoen verkochte exemplaren. [Wikipedia]

Ronny De Schepper

(*) Alleen “The great gig in the sky” is van Richard Wright. En juist met dit nummer was er hommeles: in 2005 klaagde zangeres Clare Torry Pink Floyd aan omdat ze geen auteursrechten zou krijgen van dit nummer. De zaak werd door het High Court beslecht in het voordeel van Clare Torry, hoewel de details nooit onthuld werden. In alle persingen van het album na 2005 wordt Clare Torry naast Richard Wright vermeld als co-auteur. Naast Clare Torry is er ook een saxofonist die een belangrijke rol speelt (op Money en Us and Them). Het gaat hier om Richard “Dick” Parry, die later ook te horen is op Shine on you crazy diamond.

Een gedachte over “Vijftig jaar geleden: release van “Dark Side of the Moon”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.