Vandaag wordt Jurgen Van Den Broeck veertig jaar. Hij is één van de twee Vlamingen die wereldkampioen tijdrijden bij de juniors is geworden, namelijk in 2001 (daarnaast is er de betreurde Igor Decraene in 2013). Aangezien hij vijf jaar geleden afscheid heeft genomen van de professionele wielersport, staan we even stil bij zijn carrière (foto’s Erik Westerlinck).
Na tussenstops bij het opleidingsteam van Quick Step en Discovery Channel stapte Jurgen Van den Broeck (Herentals, 1 februari 1983) in 2007 over naar de Belgische wielerploeg Predictor-Lotto. In het najaar behaalde hij al meteen brons op het Belgisch kampioenschap tijdrijden.
Tijdens zijn tweede grote ronde werd Van den Broeck zesde in het eindklassement van de Ronde van Italië 2008. In het voorjaar van 2009 behaalde Van den Broeck in het eindklassement van Parijs-Nice de vijftiende plaats. Hij reed dat jaar geen Giro om later in het jaar alles op de Tour te kunnen zetten, maar zag op dag vier zijn ambities in rook opgaan na een valpartij in de ploegentijdrit. Door deze pech verloor hij zo’n zes minuten. Toch slaagde hij er nog in de 15de stek in het eindklassement te veroveren, op zo’n 21 minuten van eindwinnaar Alberto Contador.
Nadat hij in 2009 de smaak te pakken gekregen had, zette Van den Broeck in 2010 weer alles op de Tour. Hij kende een goede voorbereiding die hij bevestigd zag door een 4de plaats in het eindklassement van de Dauphiné Libéré. De Ronde van Frankrijk zelf werd een groot succes. Op de gevreesde kasseienrit werd Van den Broeck negende en op de eerst aankomst bergop in Morzine eindigde hij als zevende bij de favorieten. Doorheen de Pyreneeën wist hij altijd met de besten mee te gaan met een vierde plaats in etappe twaalf als uitschieter. Ook in de Alpen toonde Van den Broeck zijn klimmerskwaliteiten. Nadat het peloton over de laatste berg van de tour was gegaan, de Col du Tourmalet, was hij vijfde op 5’27” van het geel. Ondanks dat hij veel tijd moest prijsgeven in de afsluitende tijdrit behield hij deze plaats en werd hij de beste Belg in de Tour sinds Claude Criquielion 24 jaar eerder.
In 2012 werd bekendgemaakt dat Contador doping zou hebben gebruikt tijdens de Tour van 2010 waardoor Van den Broeck opschoof naar plaats vier. Hierdoor werd hij de beste Belg in de Tour sinds Lucien Van Impe in 1983. In 2014 werd dan weer bekendgemaakt dat de nummer drie in diezelfde tour Denis Mensjov verdachte bloedwaarden had en dat Van den Broeck wederom een plaats opschoof. Hierdoor eindigde hij als derde op het tourpodium en was hij de eerste Belg die dat in 33 jaar wist klaar te spelen.
In de Dauphiné Libéré van 2011 presteerde Jurgen Van Den Broeck opnieuw erg sterk. Hij won de eerste etappe in lijn, zijn eerste overwinning in acht jaar.
In de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk, die aankwam op de Mont des Alouettes, finishte Van den Broeck als vijfde op zes seconden van ritwinnaar Philippe Gilbert. Hij deed daarmee een erg goede zaak voor het klassement, aangezien Alberto Contador een minuut en twintig seconden verloor door verschillende valpartijen tijdens de hectische eindfase van de etappe. Tijdens de negende etappe raakte Van den Broeck echter ernstig geblesseerd. In de afdaling van de Col du Perthus kwam hij hard ten val en brak daarbij zijn schouderblad, twee ribben en liep tevens een klaplong op. Drie dagen na zijn val gaf hij in Herentals een persconferentie waarin hij meedeelde dat hij waarschijnlijk dit seizoen nog in actie zou komen in de Vuelta. Na anderhalve week stond hij daar op een achtste plaats in het algemeen klassement, maar na een mindere tijdrit zakte hij weg naar de twaalfde plaats.
In de zevende etappe van de Ronde van Frankrijk 2012 kreeg hij een platte band aan de voet van de beklimming naar de La Planche des Belles Filles. Hierdoor moest hij 1 minuut 54 seconden toegeven op de winnaar Chris Froome en de nieuwe geletruidrager Bradley Wiggins. De zeventiende etappe was de meest succesvolle dag van Van den Broeck. In de beklimming naar Peyragudes ontsnapte Alejandro Valverde en vervolgens ook Jurgen met zijn ploegmaat Jelle Vanendert. Tegen het einde van de klim ontsnapten de nummers één en twee van het klassement: Bradley Wiggins en Chris Froome. Dankzij de Belgen bleef hun voorsprong op het einde beperkt tot zeven seconden. In de afsluitend tijdrit over 53,5 kilometer was Jurgens voornaamste opdracht de vierde plaats verdedigen tegen Van Garderen die een betere tijdrijder is. Het lukte hem een voorsprong te behouden van 49 seconden op de Amerikaan en zijn vierde plaats in de meest prestigieuze ronde ter wereld was een feit. Van den Broeck startte dan ook als schaduwfavoriet in de Ronde van Spanje, maar oververmoeid na het zware jaar moest hij opgeven.
De eerste ritten in de Ronde van Frankrijk 2013 op Corsica kwam Van den Broeck goed door. In de vijfde rit naar Montpellier kwam Van den Broeck echter zwaar ten val op driehonderd meter van de finishlijn, nadat Nacer Bouhanni voor hem viel. Van den Broeck had een zware blessure aan de knie en zou niet meer starten in de volgende rit. Er volgde een lange revalidatie.
Ondanks dat Van den Broeck in 2014 nog steeds last had van zijn gehavende knie kon hij in de bergen steeds de top van het klassement volgen, totdat hij in Tirreno-Adriatico wederom op zijn gehavende knie viel. Hij moest opgeven en even werd er gevreesd dat hij de Tour niet zou halen, maar de val bleek al bij al nog mee te vallen. In het Critérium du Dauphiné eindigde Jurgen in het eindklassement als derde. In de Ronde van Frankrijk begon hij dan ook heel goed aan de eerste week. Ondanks dat Van den Broeck viel tijdens de gevreesde kasseienrit wist hij de schade te beperken en deed hij de beste zaak van alle klassementsmannen op Vincenzo Nibali na. Ook de volgende twee dagen werd Van den Broeck telkens meegesleurd in een val wat tot resultaat had dat hij niet 100% aan de eerste bergetappe begon. In de 8ste etappe met aankomst Gérardmer verloor hij al meteen 1’20” op de gele trui. In de volgende Vogezen etappes kon hij de schade beperken totdat hij in de etappe naar Risoul plots meer dan 5 minuten verloor. De volgende Alpen en Pyreneeën ritten zette deze tendens zich voort, en al snel bleek dat Van den Broeck een infectie had opgelopen door een bacterie in zijn bloed, hierdoor kon hij niet voluit gaan. Na twee weken doorzetten wist Van den Broeck toch nog 13de te worden.
In de Ronde van Spanje 2014 probeerde Van den Broeck zijn seizoen nog te redden, maar mentaal en fysiek geheel uitgeput moest hij in de 13de etappe opgeven. Zijn mislukte seizoen leverde hem veel kritiek op van zijn ploeg en de media, waardoor de relaties tussen hem en Lotto-Belisol sterk verzuurde.
In 2015 wist Van den Broeck de Giro uit te rijden, maar hij bleef onder de verwachtingen. Hij werd uiteindelijk twaalfde op 25 minuten en 12 seconden van winnaar Contador. Op 26 juni werd hij wel voor de eerste maal in zijn carrière Belgisch kampioen tijdrijden bij de elite in Mol-Postel.
In 2016 verhuisde Van den Broeck naar het Russische team Katusha. Hij startte in de Ronde van Frankrijk, maar moest de wedstrijd na de elfde etappe verlaten nadat hij bij een val een schouderbreuk had opgelopen.
In 2017 stapte hij over naar Lotto.NL-Jumbo, maar reeds tijdens de Giro besliste Van den Broeck dat het zijn laatste seizoen zou worden. Vijf jaar na zijn veelbelovende prestatie in de Tour zegde hij door de tegenslagen de motivatie om door te gaan kwijt te zijn. (Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 