Erik Van Looy in “De Slimste Mens”

Ik heb zó meegeleefd met Erik Van Looy gisteren in de Nederlandse versie van “De Slimste Mens”. Erik had namelijk de ochtend van de opname een oogoperatie ondergaan en deed toch mee aan het spelletje (en ging dóór nota bene) ondanks het feit dat hij herhaaldelijk naar zijn oog tastte. Ik heb namelijk een tiental jaren terug dezelfde operatie ondergaan en dat is fout gelopen, zodat ik daar nu nog last van heb. Ik vreesde dus voor Erik hetzelfde en vond zijn optreden eigenlijk een beetje onverantwoord…

Ik weet natuurlijk ook wel dat dit allemaal lang op voorhand is opgenomen, dus ik neem aan dat het uiteindelijk allemaal goed is afgelopen, maar toch…

Bij Erik was het allemaal begonnen toen hij tijdens de opnames de dag eerder allerlei “vliegjes” zag. Dat was bij mij niet het geval. Ik zag na die netvliesloslating helemaal niks meer uit mijn rechteroog. Dat was dus wel even paniek! Ik werd zo snel mogelijk geopereerd (en inderdaad onder complete narcose, zoals Erik ook had moeten ondergaan, zoals hij zelf zei, maar wat hij omwille van het programma naar plaatselijke verdoving liet veranderen) in wat men een “routine-operatie” noemde…

Toen mijn oog echter nadien werd getest, liep er een soort van breuklijn door mijn zicht. “Oei,” zei de chirurg, “dat is niet de bedoeling…” Ik was evenwel zo enthousiast over het feit dat ik weer kon zien, dat ik daar helemaal niet om gaf. Die “breuklijn” werd echter steeds breder en mijn zicht steeds slechter tot op een bepaald moment mijn oogarts letterlijk een kruis over mijn rechteroog trok. “Dat komt nooit meer goed,” zei ze.

Daarna brak echter de covid-periode aan en deed er zich een merkwaardig incident voor. Als zeventigjarige heb ik namelijk ook last van mijn prostaat en na een bezoek aan de oogarts, was ik even gaan plassen om droog thuis te geraken, want dat was in die periode dat men niet mocht stoppen voor openbare toiletten en dat cafés dicht waren. Mijn oogarts was zeer verontwaardigd over mijn plaspauze en deed daar nogal hysterisch over, zodat mijn vrouw en ik besloten in het vervolg naar een andere oogarts te gaan.

Deze was het niet eens met het afschrijven van mijn rechteroog. “Er zit een zware katarakt op,” zei ze, “maar als die weggenomen wordt, zal je vast en zeker opnieuw goed kunnen zien.” Meer dan een jaar heb ik mij tegen die ingreep verzet omdat die katarakt weliswaar kon worden weggenomen, maar die fout die gebeurd is bij die netvliesoperatie zou daardoor niet hersteld worden natuurlijk. Enfin uiteindelijk heb ik mij niet zo lang geleden laten overhalen en inderdaad die katarakt-operatie is uitstekend geslaagd, maar die zogenaamde breuklijn is nu opnieuw goed zichtbaar en dat in de vorm dat ik rechts alles twee keer zie. Het is wel onder elkaar en niet naast elkaar, maar toch zeg ik altijd: “Hoe beter ik zie, hoe scheler ik zie!”

Ik hoop dus van harte dat er bij Erik Van Looy niks verkeerd is gegaan in die zin, ondanks het feit dat hij veel grotere risico’s heeft genomen dan ik!

Ronny De Schepper