Vandaag is het 55 jaar geleden dat de single “Hello goodbye” van The Beatles werd uitgebracht.
The Beatles waren op dat moment al volop in ontbinding en ik kan me niet voorstellen dat John Lennon achter dit vrij onnozele nummer van Paul McCartney stond. Niet toevallig belandde dan ook zijn “I am the walrus” uit “The Magical Mystery Tour” op de keerzijde. Enerzijds omwille van de impliciete afspraak dat er op een single altijd een nummer van Paul aan één van John wordt gekoppeld en omgekeerd, anderzijds om de boodschap mee te geven: “Wij spelen heus wel ernstiger dingen dan dit, hoor luisteraars!”
Ikzelf vind het, ondanks mijn gekende voorkeur voor Paul boven John, wellicht de slechtste single die The Beatles ooit hebben uitgebracht (“Ob-la-di, ob-la-da”, ook al van Paul trouwens, werd bij ons wel op single uitgebracht, maar in Groot-Brittannië en de VS niet; de keerzijde was toen trouwens uitzonderlijk van George Harrison, namelijk zijn prachtige “While my guitar gently weeps”, ook weer in het kader van: “Wij kunnen echt wel kwaliteit brengen!”). Het interessantste vind ik nog de ritmewijziging op het einde, op de videoclip geïllustreerd door de inbreng van een aantal hoela-meisjes (zie foto). Of deze meisjes er voor iets tussen zitten dat ik dit de leukste (of enig leuke) passage vind, laat ik hier in het midden.
Nog grappig is dat “Hello goodbye” in de VS van de eerste plaats in de hitparade werd verdrongen door “Judy in disguise (with glasses)” van John Fred & his Playboy Band en dit was nu juist een soort van parodie op “Lucy in the Sky with Diamonds” van John Lennon!
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 
Paul McCartney heeft veel “onnozele” nummers voortgebracht zoals je het zelf zegt. Kan je niet zeggen van John Lennon, die meer maatschappelijk doordachte nummers in mekaar bokste, denk maar aan Imagine, Happy Christmas, Woman is the nigger of the world, God, Woman, . Paul kwam niet verder dan “Give Ireland back to the Irish”. Akkoord Paul’s nummers waren melodieus, maar qua inhoud betekenden ze niets. Daarom was John’s inbreng altijd de kers op de taart om de nummers te laten uitstijgen.
LikeLike