Het is vandaag al 25 jaar geleden dat de Australische wielrenner Bill Lawrie is overleden. In 1967 nam hij deel aan de Tour de France in de Britse ploeg. Op bovenstaande foto v.l.n.r. sportdirecteur Derek Taylor, Mick Wright, Tom Simpson, Arthur Metcalfe, Colin Lewis, Bill Lawrie, Barry Hoban, Peter Hill, Vin Denson en Pete Chisman.
Tegenwoordig spreekt men vaak over Mathew Hayman die als Australiër toch ooit Nederlands kampioen bij de beloften is geworden. Maar er is een precedent! In 1969 werd de Australiër Bill Lawrie kampioen van Groot-Brittannië in Mentmore (Buckinghamshire). Hij reed toen trouwens voor de Engelse ploeg Carlton en zou er een contract van twee jaar voor een andere Engelse ploeg Falcon aan overhouden. Toch was die overwinning zijn laatste moment van glorie en zou hij er bij Falcon zo goed als niks van bakken.
In 1967 had Lawrie overigens al deel uitgemaakt van de Britse Tourploeg in die twee jaren (1967-1968) toen de Tour nog eens met landenploegen werd betwist. Hij gaf echter op in de zevende etappe en moest dus het tragische overlijden van Tom Simpson niet ter plaatse meemaken. (In het “normale” leven reed Lawrie toen voor de mij totaal onbekende Britse ploeg Fyppeg; in 1968 zou hij voor Geoffrey Butler rijden, die ik later heb leren kennen als privé-sponsor van Russell Williams.)
In eigen land strandde hij in 1964 op een tweede plaats in het nationale kampioenschap, na Barry Waddell en voor “gouwe ouwe” Sid Patterson. Net als Patterson was Lawrie overigens voornamelijk een pistier. Zo won hij datzelfde jaar ook de zesdaagse van Launceston met Peter Panton als ploegmaat. Een jaar later zou hij ook de zesdaagse van Melbourne binnen rijven samen met de in Australië verblijvende Nederlander Piet Van der Touw. In 1960 had hij overigens al de zesdaagse van Bendigo op zijn naam geschreven, samen met ene Vic Browne.
Zijn belangrijkste prestatie op de weg (in Australië) was de overwinning in de Herald Sun Tour 1963 vóór de reeds genoemde Peter Panton en Bill Knevitt. In Australië reed Lawrie overigens de hele tijd als individueel.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 