De Luxemburgse ex-wielrenner Johnny Schleck (midden op de foto, tussen zijn zonen Andy, links, en Fränk, rechts) viert vandaag zijn tachtigste verjaardag.
Ik was in mijn jeugd een supporter van Johnny sedert de Ronde van de Toekomst van 1964, toen hij 41ste werd, maar wel de tweede rit op zijn naam schreef. Schleck nam toen deel met een gemengde Luxemburgs-Nieuw-Zeelandse ploeg, maar hij droeg een petje van Peugeot. Volgens Wilfried Journée was hij een leerling van Bim Diederich, de aanvalsdriftige Tourrenner uit de fifties, alhoewel zijn vader, Gustav Schleck, ook wielrenner is geweest in de jaren dertig.
Tussen 1965 en 1974 werd Schleck beroepswielrenner en nam hij onder andere zeven maal deel aan de Tour de France. Van 1965 tot 1968 reed hij bij de ploeg Pelforth-Sauvage-Lejeune, vanaf 1969 tot aan het einde van zijn carrière bij de Bic-ploeg. Hij was zijn kopman Jan Janssen gevolgd en toen deze stopte, bood hij zijn diensten aan aan Luis Ocana. In 1973 was hij op die manier ook één van de grondleggers van diens Tourzege, maar in 1968 was dat niét het geval bij Jan Janssen, zoals Wikipedia nochtans schrijft, aangezien de Tour toen met landenploegen werd betwist.
Zijn beste resultaat in de Tour de France behaalde hij 1970, toen hij 19e werd in het algemeen klassement; in 1967 werd hij 20e. In 1970 won hij een rit in de Ronde van Spanje. In 1965 en 1973 was Schleck kampioen van Luxemburg, maar meestal moest hij de duimen leggen tegen Eddy Schütz, aangezien er in die tijd maar twee Luxemburgse profs waren en het kampioenschap dus tegen de tijd werd afgewerkt en Schütz was nu eenmaal de betere tijdrijder.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 