Op 18 november 1992 stierf niemand minder dan Superman himself. Hij werd door de slechterik Doomsday omgebracht, maar door zijn dood slaagt hij er toch nog een laatste maal in om Metropolis van de ondergang te redden. Zijn liefje, Lois Lane, volgt hem echter in de dood.
De reden voor Supermans “dood” lag natuurlijk op een totaal ander vlak: de strip, die door scenarist Jerry Siegel en tekenaar Joe Shuster (beiden 17 jaar oud) werd gecreëerd in 1938 (later zou o.m. Patricia Highsmith nog instaan voor sommige scenario’s), was zijn talrijke fans kwijt.
Het is misschien wat vroeg om te concluderen dat Amerika niet langer rijp is voor Helden, maar in dezelfde contekst moet men toch ook de verklaring zien van een andere superheld, piloot Northstar, die zegt homofiel te zijn en het zwijgen heeft doorbroken om de strijd tegen aids aan te binden.
En daarbij, nu de verkoopcijfers ongetwijfeld weer gaan stijgen: is dood zijn wel echt dood zijn op Krypton…? Nee blijkbaar, want op 9 oktober 1996 leefde de strip nog altijd en traden Lois Lane en Kent Clark zelfs postuum in het huwelijk! Het feit dat er van het speciale “overlijdensnummer” met een zwarte satijnen kaft niet minder dan zes miljoen exemplaren werden verkocht, zal daar wel niet vreemd aan zijn. Ook het “huwelijksnummer” had een speciale (deze keer: witte) kaft, natuurlijk met het Superman-embleem (de S). Typisch is dat de televisieserie “Lois en Clark, de nieuwe avonturen van Superman” drie dagen eerder reeds de primeur mocht hebben.
Navolgers van Superman waren o.a. Spiderman en The Incredible Hulk, twee creaties van Jack Kirby (1918-1994). En natuurlijk, in 1939, “Batman” van Bob Kane (1915-1998).
Typisch is ook dat we hier steeds spreken in de hij-vorm, want vrouwelijke helden zijn ver te zoeken (Wonder Woman kende maar een heel matig succes).
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 