Claire Vanhonnacker (1953-1992)

Het is al dertig jaar geleden dat de West-Vlaamse zangeres Claire (Marie-Claire Vanhonnacker) met haar man en een bevriend echtpaar omkwam in een auto-ongeval in Buggenhout.

Claire had op dat moment de muziekwereld al een tijdje de rug toegekeerd en werkte nu bij de Post. Toch kwam het nieuws vrij hard aan bij mij, want op het einde van de jaren zeventig hadden wij Claire nog aangezocht om de hoofdrol te vertolken in mijn rock-opera “De Kat”. Dat was gebeurd op aangeven van Walter Vercruysse, de componist van de opera, die voor haar in 1976 al de single “Fantasie” had geschreven (tekst Walter Ertvelt).
Reeds tijdens haar humaniora luisterde Claire als solist misvieringen op. Haar zangtalent kwam tot uiting in de KLJ (Katholieke Landelijke Jeugd). Ze verzorgde voor deze en andere jeugdbewegingen optredens en zong ook op feesten. Daarbij begeleidde ze zichzelf op een klassieke gitaar. Door deel te nemen aan zangwedstrijden, werd ze in ruimere kring bekend.
Rond 1970 mocht ze het voorprogramma verzorgen van Miel Cools, Will Ferdy en van Willem Vermandere. Nog in dezelfde periode vond Claire een begeleidingsgroep in het Meens kleinkunstensemble Terpsichoree. Met deze groep nam ze ook een single op. Die flopte echter en al na een jaar verliet ze wegens muzikale meningsverschillen het ensemble. Hierna volgden nog enkele optredens met De Vaganten. In 1972 trad Claire zelfs op in de gevangenis van Gent. Het optreden maakte deel uit van een gevangenisshow, die nadien nog in andere Belgische gevangenissen werd opgevoerd. Naast zang omvatte de show ook voordracht, sketches, kolder, enz. In deze shows bracht Claire onder meer ook een versie van Suzanne van Leonard Cohen. In 1973 behaalde ze met dit lied een tweede plaats – na Sofie – in de Ontdek de Ster-wedstrijd op de BRT. Eerder dat jaar was ze al eens tweede geworden in het programma Singe Sange Jo, een onderdeel van Tienerklanken waarbij alleen artiesten met Nederlandstalig oeuvre aan bod kwamen en met als presentator Jo met de Banjo (Jo De Clercq).
Claire wilde nu van zingen haar beroep maken en tegelijk van kleinkunst overschakelen naar het meer populaire lied. Ook wilde ze graag een plaat opnemen. Een West-Vlaamse zakenman werd haar manager en bracht haar in contact met Walter Ertvelt. Deze Gentse tekstschrijver en producer nam met haar Vreemde Vogels op, zijn Nederlandstalige bewerking van het nummer Rhinestone Cowboy van Larry Weiss, een wereldhit destijds van Glen Campbell. Een eerste versie die het origineel dicht benaderde werd niet weerhouden, hoewel nogal wat bekende namen meewerkten. Zo was het arrangement van Luc Smets (The Pebbles) en deden de zussen Patricia, Bianca en Stella Maessen, die de op dat moment bekende meidengroep Hearts of Soul vormden, de achtergrondzang. Martin De Haeck, huisarrangeur en -producer bij Monopole Records, werd bij het project betrokken en nam samen met Walter Ertvelt en de zussen Maessen een nieuwe versie op van Vreemde Vogels. Deze versie werd een grote hit. In korte tijd werden 70.000 exemplaren verkocht. In juli-augustus 1975 stond de single een week op nummer 1 in de BRT Vlaamse top-10 en vijf weken in de BRT Top 30.
In de daarop volgende jaren verschenen nog diverse singles, waarbij ook Op de purp’re hei (met Henk van Montfoort). Met Nostalgie (weliswaar op dat moment nog niet op plaat uitgebracht) won Claire in 1976 de Gouden Sirene, het toernooi van het Belgische lied.
In 1978 verscheen de elpee, Luister naar mij. Hierop stonden zes nieuwe nummers die eerder nog niet op single waren verschenen. De nummers in Claires repertoire waren meestal covers van Amerikaanse en Franstalige nummers, maar ook Nederlandstalige nummers zoals bijvoorbeeld van Jan Puimège.
Rond 1980 hield Claire het voor gezien in de showbizz, naar eigen zeggen omdat ze er nooit haar draai kon vinden. Misschien daarom dat ze ook nooit heeft geantwoord op onze vraag, want dat was eind van de jaren zeventig en wellicht zag ze het toen al niet meer zitten.

Ronny De Schepper