Twintig jaar na datum vind ik hier een mail terug, gericht aan mijn zoon John, die op dat moment al in Tenerife woonde, met als onderwerp: “Het WK van de schande”…
Aangezien het in België was en de organisatie veel complimenten kreeg van de UCI en er veel volk was, durft niemand het zeggen, maar dit was het WK van de schande. Alleen Eddy Merckx die met de organisatoren overhoop lag (ze hadden publiciteit gevoerd voor een concurrerend fietsenmerk) sprak terecht van een kermiskoers, zij het dan bij wijlen tegen zestig per uur. Maar zoals Karl Van Nieuwkerke op de motor zei (hij werd overigens op datzelfde parcours tweede in het WK voor journalisten, achter een Nederlander van Wielerrevue): men moet dat niet overdrijven, in de buik van zo’n peloton, kan elke geoefende beroepsrenner die snelheid aan. Maar het gevolg is natuurlijk een hoop valpartijen. Dikwijls te wijten aan onervarenheid, akkoord, maar dat het op de eerste plaats aan het parcours lag, werd bewezen door de massavalpartij bij de ervaren profs. Het is inderdaad een mirakel dat Sullivan ervan afkomt met plastische chirurgie en Pietropoli met ik weet niet meer wat (polsbreuk?), maar diens moeder heeft wel een hartaanval gehad toen ze de beelden zag op televisie (letterlijk hé!).
Het toeval wil dat ik aanwezig was in de commissie sport & cultuur toen zes jaar geleden ongeveer de Vlaamse regering zou bepalen welke kandidatuur ze zou steunen om in 2002 (remember 1302 en Vlaanderen 2002) het WK te organiseren. Er waren drie kandidaten: opnieuw Ronsse, een kustgemeente die eveneens een vlak parcours presenteerde (ik denk dat het Knokke-Heist was met het parcours waarop Steels later kampioen van België is geworden nadat Frank Vandenbroucke Axel Merckx was gaan terughalen) en Zolder dus. Ik was daar voor iets totaal anders (sociaal-cultureel werk) en bovendien was er niemand aanwezig van de socialisten, waarvoor ik eigenlijk werkte. Ik heb nog geprobeerd de vertegenwoordiger van de Volksunie om te praten, maar het is me niet gelukt. Hadden ze maar naar mij geluisterd! (Dat klinkt nogal dikkenekkerig, maar zo gaat dat dus in de politiek: je moet er gewoon zijn op het juiste moment.)
En die nadarafsluiting heeft dus wél voor veel valpartijen gezorgd, hé. Niet alleen “omdat men niet kon uitwijken” zoals bijna iedereen (behalve de organisatoren dus) zei, maar ook omdat het er zó snel aan toe ging (en dat is dus omwille van het supervlakke parcours) dat men via de binnenkant moest inhalen. En ik heb op die manier niet alleen enkele meisjes en jongeren, maar ook bijvoorbeeld Alexander Moos, echt over de pootjes van de nadar zien vallen!
Met een podium Cipollini-McEwen-Zabel heeft men wel een schitterend uithangbord, maar ook hier dient te worden gerelativeerd. McEwen is ontzettend populair in Vlaanderen omdat hij met een mooi Vlaams meisje getrouwd is en uitstekend Nederlands spreekt. Hij is bijna iedere week op televisie en hij is inderdaad ook heel grappig en sympathiek, maar wat hij met Erik Zabel uithaalde, zou zelfs in een keirinwedstrijd nauwelijks door de beugel kunnen. De diskwalificatie van Hans Dekkers daarentegen vond ik onterecht, tenzij men de winnaar (Chicchi) ook zou deklasseren. Beiden hebben getrokken en geduwd om uit het kluwen te geraken. Maar weer was in de eerste plaats het vlakke parcours zelf de grote schuldige.
Over Roche, Jurco en Zabelinskaia heeft men het ook op onze zender gehad, ja. Stephen Roche was zelfs ontroerend. Zo’n groot renner en die cijferde zich helemaal weg. Zijn zoon was zoveel sterker en rapper en beter enzovoort enzovoort. Ja, vaders over hun zonen, hé! Daar kun jij nu ook van meeklappen! Wat Zabelinskaia betreft: Soekho zou dus (zoals reeds uit haar naam blijkt) haar “natuurlijke” vader zijn, maar niet haar wettelijke. Enig probleem: datzelfde verhaal werd drie jaar geleden verteld naar aanleiding van de zege van de Canadese Jeanson! Ik heb wel uitgerekend dat bij de geboorte van de meisjes Soekho nog renner was en of hij ooit in Canada is gaan rijden, lijkt me twijfelachtig. Op die manier is het verhaal van Zabelinskaia wel geloofwaardiger natuurlijk. Bij Jurco tenslotte is het opvallendste dat hij een andere nationaliteit heeft dan zijn vader, tenzij die ondertussen ook Slovaak is geworden. Als renner was het echter wél een Tsjech. Verder heeft men het hier ook nog veel gehad over Christa Pirard, de dochter van Frits Pirard, vierde of vijfde in de tijdrit voor juniors, geloof ik.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 