Veertig jaar geleden: Decca brengt officieel The Beatles auditie uit

Op de voorbije nieuwjaarsdag was het zestig jaar geleden dat The Beatles “gebuisd” werden toen ze bij de platenfirma Decca een auditie kwamen doen om een plaat te mogen opnemen. Reeds heel vroeg zou deze auditie als bootleg verschijnen, zodat Decca besloot om met EMI een overeenkomst te treffen om de opnames ook officieel uit te brengen. Dat gebeurde vandaag veertig jaar geleden. Vraagje: wie is de zwarte medemens op de hoes?

Op dat moment hebben John Lennon en Paul McCartney al heel wat eigen nummers maar op aanraden van manager Brian Epstein “they stick to standards” (Hunter Davies, p.143).
Het was op voorspraak van ene Mike Smith, die op 13 december naar The Beatles in de Cavern was komen luisteren, dat Brian Epstein zijn poulains (na de vraag naar “My Bonnie” in zijn platenwinkel twee maand eerder) eerst naar Decca bracht, waar ze echter worden afgewezen “omdat gitaargroepen uit de mode zijn“. Toch krijgen Brian Poole and the Tremeloes, die diezelfde dag (nieuwjaarsdag 1962 was blijkbaar een gewone werkdag bij Decca) een auditie deden, wél een contract aangeboden. De “assholes” die The Tremeloes verkozen boven The Beatles, waren Dick Rowe en Beecher Stevens, maar ook Joe Meek zag naar het schijnt niet veel in The Beatles. Hoe dan ook, later werd het allemaal in de schoenen geschoven van de Belg Marcel Stelman. Die maakte zijn fout nadien ruimschoots goed door The Rolling Stones binnen te halen, al is hij er even fier op dat hij ook Engelbert Humperdinck “ontdekte”…
Nadien worden The Beatles met datzelfde bandje opgenomen in de Decca-studio’s ook afgewezen door Columbia, HMV en EMI. Volgens mij overigens terecht. Het bandje is later op CD verschenen (minus drie nummers) en die CD is echt niet goed. Zelfs Har van Fulpen, de voorzitter van de Nederlandse Beatles-fanclub, schrijft in zijn “Beatles Dagboek” (uitgeverij Loeb, 1982) dat de gitaarsolo’s van George “te voorzichtig” zijn, de stem van Paul “onvast”, de drums van Pete Best “monotoon” en John klinkt duidelijk “ongeïnteresseerd (…) met name in de songs die hij duidelijk niet graag zingt.” (p.29)
Nadien speelt Epstein het bandje voor aan muziekuitgever Syd Coleman en deze is wél enthousiast. Hij introduceert Brian bij George Martin die hem een auditie bij Parlophone belooft. Op 9 mei publiceert Mersey Beat het voorbarige bericht van Brian Epstein dat The Beatles een platencontract hebben bij Parlophone. In werkelijkheid vindt de auditie bij George Martin pas op 6 juni plaats.

Ronny De Schepper

(*) Later zullen trouwens zowel John als Paul openlijk toegeven dat deze demo op niets lijkt en de zo verguisde Decca-scout hoeft zich dus eigenlijk niet te schamen. Bovendien: in de jaren zestig zetelde eminence grise Willy Courteaux in een BRT-programma dat “Pro en Contra” heette (presentator Aster Berkhof had het steevast over “Pjo en Kontja”) en waarin nieuwe plaatjes aan het oordeel van een jury werden onderworpen. Toen een groepje uit Liverpool met als roepnaam “The Beatles” aan bod kwam, voorspelde Willy dat er niet veel toekomst in dit viertal zat. Bij mijn weten is dit de enige foutieve voorspelling waarop ik deze goeroe heb kunnen betrappen. Maar zoiets geeft hoe dan ook de burger moed!