Tot 5 oktober 1997 kon u in het Museum Dhondt-Dhaenens naar een merkwaardige tentoonstelling gaan. Stadsarchitect Paul Robbrecht (foto) kreeg immers carte blanche en die heeft hij aangegrepen om creatief om te springen met de ruimte van het museum, zodat de grote zwart-wit foto’s van Craigie Horsfield beter uitkomen tegen de enorme witte muren.
Van de oorspronkelijke collectie Latemse schilders heeft hij er slechts enkele behouden, ze van hun gedateerde tijdskader (letterlijk) ontdaan en ze dan geconfronteerd met het werk van de Engelse fotograaf, die zijn inspiratie voor deze reeks is gaan zoeken in Barcelona. Dat gaat dan zowel van close–ups, die iets hebben van de expressionistische koppen van onze schilders, over « full length » portretten van een ongecompliceerd naakt meisje of een gracieuze visvrouw tot sfeerscheppingen. Ook hierbij blijkt dat Horsfield van mensen houdt. Als zij erop staan (zigeuners, dansers) dan stralen zijn foto’s warmte en solidariteit uit, zonder geven zij een desolaat beeld. (HLN, 20/8/1997)
dagelijks iets degelijks 