Luc De Ryck, de vroegere burgemeester van Temse, heeft ons al een paar keren verblijd met een reeks. Zo zijn er zijn jeugdherinneringen (muziek, stripverhalen…) of zijn bijdragen over het dialect van Temse. En vijf jaar geleden ging hij ook van start met een serie “Reisherinneringen”. De eerste aflevering bracht ons naar Texas, USA…
In tegenstelling tot mijn broer Marc, die de hele wereld heeft rondgereisd, ben ik geen globetrotter. Ik kende wel enkele uitschieters, maar in de regel verbleven wij aan de kust en verblijven wij in de Provence. Hoe dan ook, je maakt overal wel wat mee, zowel positief als negatief. Hier volgen enkele markante herinneringen aan onze (uitgestelde) huwelijksreis naar Texas in augustus 1973. Een maand drukkend snikheet.
We pleisterden bij mijn (ondertussen overleden) schoonbroer Raymond Andries in Beeville (14.000 inwoners). We mochten de auto (’n Buick) gebruiken, gingen dagelijks op toer en werden getroffen door de groot(s)heid van de wegen. Inderdaad: very big. We bezochten o.a.
– The Alamo in San Antonio, het fort waar de beroemde Far West-held Davy Crockett sneuvelde in de onafhankelijkheidsoorlog van Texas tegen Mexico;
– de vermaarde Astrodome in Houston, een gigantisch, chic sportpaleis, waar àlles kan plaatsvinden. We woonden er een baseballmatch en muzikale optredens bij;
– het NASA-ruimtevaartcentrum in Houston.
In Houston ontbeten we in een bistro, waar ik de meest vervuilde toiletten ooit heb gezien. Onvoorstelbaar!
Over toiletten gesproken. We winkelden in Corpus Christi (300.000 inwoners) in een splinternieuw grootwarenhuis, chic van boven tot onder met alles erop en eraan. Toen ik het toilet bezocht op de hoogste verdieping, was ik getuige van een onwaarschijnlijk schouwspel. Vlak naast de urinoirs waren de zittoiletten: alle naast elkaar opgesteld zonder tussenschotten en deuren. Er zat vier man ‘op de pot’ met gevarieerde handelingen. Niet te geloven! Mijn behoefte was op slag over.
In Galveston was een pretpark met zeer originele attracties, o.a. alligatorworstelen. Van worstelen kwam niets in huis, het spektakel beperkte zich tot een bijzonder humoristische monoloog van de speaker met de krokodil. Ik heb mij kapot gelachen. Ik herinner me ook dat de elektriciteit van de frisdrankautomaten was uitgevallen. We proefden de cola warm. Niet te doen!
Onder Texas ligt Mexico en ook daar toerden we rond, o.a. in Monterrey.
Onvergetelijke uren brachten we door aan/in de Golf van Mexico. Als aanloop tot wat volgt, moet u dit weten. Ik ben een kind van de popmuziek van de jaren ’60 (Beatles, Stones…) en interesseerde mij niet alleen voor de muziek, ook voor de teksten. Ik wilde elk woord dat gezongen werd kennen en kocht daartoe ook Engelse dialectwoordenboeken. Een nummer van The Shadows uit 1965 heette Stingray. Ik had het woord nog nergens gevonden en bleef op mijn honger zitten – tot een wonderlijke avond/nacht in de Golf van Mexico. Mijn schoonbroer ging vissen en ik vergezelde hem. Er werd gevist van op een enorme houten steiger, die tot diep in de Golf reikte. Plotseling riep iemand, eerder paniekerig: a stingray! De man had een stingray aan de haak, d.i. een pijlstaartrog, een reuzenrog met een lange staart, die eindigt in een stekel, die levensgevaarlijk kan zijn. Men heeft gepoogd de kanjer aan wal te trekken, maar dat mislukte. Een pistool moest de ‘strijd’ beslechten.
Texas, 1973. We hebben er de prairie in levende lijve bewandeld, tumbleweed weelderig zien rondslingeren (zie foto) en gefascineerd (op)gekeken naar reuzencactussen met prachtige rode bloemen, majestueuze bloemenvelden verkend, roadrunners als een schicht voor onze auto zien wegrennen, bobcats (grote wilde katten), (ratel)slangen en (gevaarlijke) rode mieren betrapt… We hebben er catchweed (kleefkruid) leren kennen: als de plant aan je kous plakt, trek je ze gegarandeerd kapot. We wilden ook eens slang eten, maar het restaurant was uitgerekend die dag gesloten. Ik heb er nog spijt van…
Luc De Ryck
dagelijks iets degelijks 