Anneke Grönloh (1942-2018)

De Nederlandse zangeres Anneke Grönloh zou vandaag haar tachtigste verjaardag gevierd hebben, ware het niet dat ze reeds op 14 september 2018 is overleden…

Anneke Grönloh bracht haar eerste levensjaren in het door de Japanners bezette Nederlands-Indië door in een jappenkamp. Haar vader, een Nederlandse officier, was al voor haar geboorte geïnterneerd. Pas na de bevrijding werd het gezin herenigd.
Na de oorlog vertrok het gezin Grönloh naar Nederland, waar Anneke opgroeide in Eindhoven. Op het Gemeentelijk Lyceum leerde ze Peter Koelewijn kennen en trad zij samen met hem en zijn band Peter en zijn Rockets op tijdens feestjes. Daarnaast verzorgde ze in Nederland en België al optredens met onder meer het orkest van Jos de Mol en The Skyliners, waar ze voornamelijk Amerikaanse hits, jazz en rock’n’roll zong. Onder de naam Yokotjang trad ze ook op als zangeres/danseres met oosterse liedjes. Yokotjang betekent in het Japans klein zusje. Zo werd Grönloh in het jappenkamp tijdens de oorlog genoemd.
Op 19 december 1959 wint Grönloh het Cabaret der Onbekenden, een destijds bekende talentenjacht. De finale wordt op tv uitgezonden en de hoofdprijs is een platencontract. Haar winnende lied Ma, he’s making eyes at me wordt later een hit voor haar in het buitenland. Ze neemt een Nederlandse versie ervan op onder de titel Ma, hij wil zo graag een zoen. De opname wordt een hit in Nederland. Op deze plaat wordt ze begeleid door Peter en zijn Rockets, met wie ze in de periode 1960/1962 optredens in het land verzorgt.
Grönloh komt onder contract bij platenfirma Phonogram van Philips; het huidige Universal Music. Haar eerste single is een Maleis liedje met de titel Asmara. In Nederland doet het nummer weinig, maar in Singapore, Maleisië en Indonesië wordt het een hit. Eind 1960 vertrekt ze op haar eerste concerttournee naar Singapore en Maleisië. Voor de Nederlandse markt is de song Trui, trui, slobbertrui haar eerste echte hit in 1961.
De in 1961 opgenomen Indische liedjes Boeroeng kaka en Nina Bobo worden in 1962 hits in het verre oosten. Tijdens een tournee in januari 1962 treedt Grönloh op in stadions en grote concertzalen in onder andere Singapore, Ipoh, Malakka en Penang. Ze onderneemt deze tournee samen met The Blue Diamonds, die in die streken ook erg populair zijn door hun hit Ramona. Nina Bobo scoort ook in Japan en wordt Grönlohs grootste internationale hit. Ondertussen heeft ze ook een aantal platen opgenomen in het jazzgenre, haar favoriete muziekstijl, met onder andere The Dutch Swing College Band en de Rivertown Dixieland Band.
In juli 1962 neemt ze samen met onder andere Mieke Telkamp en Milly Scott deel aan het Knokkefestival. Daar zingt ze voor het eerst haar nieuwe single Brandend Zand. Het nummer komt vanuit het niets in de maandelijkse hitlijst van Muziek Parade binnen op nummer 1 en blijft daar 2 maanden staan, totdat het van die plek verdreven wordt door haar nieuwe plaat Paradiso, die 4 maanden op nummer 1 staat.
Anneke’s grootste successen waren allemaal Nederlandstalige covers van Duitse schlagers: “Heisser Sand” haalde ze bij Mina, “Paradiso” bij Connie Francis, “Cimeroni” bij Nana Mouskouri en “Soerabaja” bij Carmella Corren. DJ Peter Koelewijn draaide Anneke grijs op Radio Luxemburg 208. Het begon met “Da doo ron ron” van The Crystals en hij zorgde er ook voor dat de Duitse originelen niet aan bod kwamen. Anneke werd ook met tekst en foto’s serieus gepromoot door “Muziek Express”. Voor de Duitse originals moesten wij bij Duitstalig Radio Luxemburg en Camillo Fellgen zijn. Meer over de Anneke’s Duitse originals vindt u op de webpagina van Hendrik Vanherreweghe over Anneke: http://home.scarlet.be/~vanherre/page82.html.
In 1965 is Grönloh de leading lady in de Sleeswijk Revue, ook wel bekend als de Snip en Snap revue. Daarmee maakt ze de overstap van teenager zangeres naar volwassen vedette. Dat is ook merkbaar in haar platenrepertoire dat volwassener en minder commercieel wordt. De tijd van de grote hits is in Nederland voor haar voorbij, maar in het buitenland volgen nog meerdere gouden platen, waaronder twee nummer 1 hits in het voormalige Joegoslavië met Servisch gezongen versies van “Wladimir” en “Ximeroni” in 1966. Daarnaast onderneemt ze veel buitenlandse tournees, onder andere ook naar Suriname, is er een uitnodiging voor de Gouden Roos van Montreux 1969. In datzelfde jaar staat ze naast Ramses Shaffy in zijn theaterproductie “Shaffy Verkeerd” en maakt ze een korte theatertournee met het komisch duo The Mounties, naast haar eigen tv-shows voor de KRO. Inmiddels is Anneke Grönloh ook moeder van twee zonen. Vanaf de jaren zeventig legt ze zich voornamelijk toe op Nederlandse luisterliedjes en jazz.
In 2002 zet Paul de leeuw haar een aantal weken lang in zijn tv-programma Herberg de Leeuw neer als een aan lager wal geraakte, seksverslaafde alcoholiste. Als vertrekpunt gebruikte hij daarbij een op de Nederlandse televisie vaak getoonde blooper als Anneke, bij een Tina Turner-imitatie (wat ze overigens uitstekend doet), duidelijk onder invloed, van de trappen dondert. Wanneer hij daarmee weigert te stoppen, schakelt Anneke Grönloh een advocaat in. Het resulteert in het ontslag van De Leeuw bij de NCRV, die aan Grönloh een schadeloosstelling betaalt voor beschadiging van haar imago en goede naam.
In 2004 overlijdt haar echtgenoot Wim-Jaap van der Laan (platenproducer, disc-jockey, televisiepresentator). Op 65-jarige leeftijd maakt Grönloh in 2007 haar debuut als actrice met de hoofdrol in de bioscoopfilm “Ver van familie” onder regie van Marion Bloem. In 2009 maakt Omroep Max een tv-registratie van het 50-jarig artiestenjubileum dat gevierd wordt met een gala in de Haagse Koninklijke Schouwburg. In 2012 ontvangt Anneke Grönloh van de muziekuitgeverij Benelux Music een triple diamond award voor het feit dat er van haar lied “Brandend Zand” meer dan 3,5 miljoen exemplaren zijn verkocht. Dat is meer dan van welk ander Nederlands nummer dan ook.
In 2015 neemt Grönloh in het kader van 70 jaar bevrijding een versie op van de oorlogsklassieker “We’ll meet again”, ondersteund door de Koninklijke Zangvereniging De Mastreechter Staar”. Ze bezoekt in Engeland haar oude vriendin Vera Lynn om het eerste exemplaar van de single aan te bieden.
In 2016 wordt Anneke Grönloh getroffen door een zware longembolie. Als gevolg hiervan wordt ze afhankelijk van een zuurstofapparaat. Ze blijft in eerste instantie gewoon optreden, maar begin juni 2017 besluit ze op de dag voor haar 75ste verjaardag een streep te zetten onder haar carrière. (Wikipedia)