Vandaag is het 55 jaar geleden dat in de woning van Brian Epstein het fameuze feestje ter gelegenheid van de release van “Sgt.Pepper’s” plaats vond (al zou de officiële release pas voor 1 juni zijn).
Zoals gezegd was ook Linda Eastman hier aanwezig, waardoor haar verhouding met Paul McCartney min of meer werd geofficialiseerd. Maar uit het verslag van het feestje dat men op The Beatles’ Bible kan lezen, blijkt dat dit toch niet helemaal waar is. Linda is er blijkbaar op de eerste plaats als fotografe. Laten we het haar zelf vertellen: “I took my portfolio over to Brian Epstein’s office and left it with his assistant, Peter Brown… Peter Brown got back in touch and said that Brian had liked my portfolio and invited me to a press launch for Sgt Pepper at Brian’s home. Peter also said that Brian wanted to buy copies of two of my photos – one of Keith Moon wearing a lace cravat and one of Brian Jones at The Rolling Stones boat party.”
Ook geestig – en helemaal in overeenstemming met de tijdsgeest – is het kleine incidentje dat zich voordeed. Linda werkte namelijk steeds met zwart-wit foto’s, maar de hele sfeer rond “Sgt.Pepper’s” (kijk enkel nog maar naar de hoes) vroeg natuurlijk om kleurenfoto’s: “So I went to the press launch where Sgt Pepper was played for the first time to the media, to take my first photographs of The Beatles. Because I was so used to working almost exclusively with black-and-white I didn’t have any color film with me, and had to get some from another photographer. I eventually sold a color print of The Beatles from this session for $100 and I thought that I had it made!”
Een dag nadien, of meer exact: nog diezelfde nacht (*), viel er echter al meteen minder te lachen: BBC disc jockey Kenny Everett gave the official preview of Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club Band on the radio show Where It’s At, broadcast on the BBC Light Programme from 4pm. Extracts from every Sgt Pepper song were broadcast, apart from one. Everett was unable to play the album’s final track A Day In The Life as the corporation had banned it the previous day on the grounds that it promoted a permissive attitude towards drug taking. Het ging dus meer bepaald om de zogenaamde Paul McCartney-passage (**):
“Woke up, fell out of bed,
Dragged a comb across my head
Found my way downstairs and drank a cup,
And looking up I noticed I was late.
Found my coat and grabbed my hat
Made the bus in seconds flat
Found my way upstairs and had a smoke,
Somebody spoke and I went into a dream.”
En over dat dromen viel de directie van de BBC dus. Als men dat vergelijkt met het eerste het beste rapnummer de dag van vandaag, is zoiets totaal onbegrijpelijk. Maar ja, we zijn op korte tijd dan ook verschrikkelijk snel geëvolueerd. Overigens niet altijd ten goede…
Ronny De Schepper
(*) Ik vergis me natuurlijk: het is p.m. en niet a.m. zoals ik meende te lezen. Dat kwam doordat in mijn database de party en de ban op dezelfde dag vallen. Ik dacht dus dat het nog diezelfde nacht was gebeurd.
(**) Zoals iedereen wel weet is “A day in the life” eigenlijk een nummer van John Lennon, maar zoals wel vaker gebeurde (ook in omgekeerde zin) werd er een passage tussen gevoegd van een nummer dat Paul aan het schrijven was, maar dat blijkbaar op zichzelf niet tot een voldragen nummer kon uitgroeien.
dagelijks iets degelijks 