« De vergeten leeftijd ». Tot voor enkele jaren waren dat de jongeren tussen 12 en 16 jaar. Te oud voor kindertoneel en te jong voor tiener- of volwassenenstukken heette het. Maar sindsdien zijn er tal van theaterprojecten opgezet in die zin en op televisie kwam er het niet te versmaden programma « Een vinger in de pap ». Men kan dus niet meer beweren dat die jongeren in de kou blijven staan.
« De vergeten leeftijd » is nu die van de kleuters en jonge kinderen uit de lagere school. Van 4 tot 8, laten we zeggen. Weinig acteurs durven het aan voor hén te gaan spelen. Zogezegd omdat het « beneden hun waardigheid » is, in werkelijkheid omdat het erg moeilijk is voor die leeftijd op de juiste manier over te komen. In het Gentse Speeltheater werden er gelukkig twee acteurs bereid gevonden, niet alleen om het te doen, maar vooral om het goed te doen. Met duidelijk veel inzet brengen Frans van der Aa (foto) en Loek Sijlvers « De Malle-malle-mannetjes » waarin aan de hand van een eenvoudig verhaaltje wordt ingespeeld op angsten en complexen die bij die kinderen leven en tot uiting komen via het « ik-wil-de-grootste-zijn »-syndroom en vooral de geheimdoenerij.
Een verfrissende voorstelling, afwisselend grappig, spannend en ontroerend.
Referentie
Ronny De Schepper, Het malle Speeltheater, De Rode Vaan nr.20 van 1982
dagelijks iets degelijks 