Het zal morgen al dertig jaar geleden zijn dat ik in Vooruit “Desire under the elms” (Het begeren onder de olmen) van Eugene O’Neill heb gezien, gespeeld door het Zuidelijk Toneel.
De regie van Ivo van Hove zette gedurende het eerste half uur het boerenleven nogal dik in de verf (de koeien Jacoba, Berta, Nolda enz. pisten en scheten live op de scène, ook de acteurs urineerden, krabden, spuwden…), maar wanneer Pé en Mon verdwijnen naar het El Dorado van California en Bie met de vader ten tonele verschijnt, dan vergeet je de koeien en ben je inderdaad gegrepen door het heel sterke drama. De vertaling van Arne Sierens was heel effectief (tot en met een “totteke” voor een kus), maar in de mond van de Hollanders lag ze soms wat moeilijk.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 
Ja, dat was een heuglijke voorstelling. En natuurlijk spraken ze in ’t Pallieterke weer schande van dat de Bühne zo onheiligd werd…
LikeGeliked door 1 persoon