Op zaterdag 23 januari 1982 bracht de Opera voor Vlaanderen te Antwerpen « Die Zauberflöte » van W.A. Mozart. De regie was van Paul Celis, maar liet de gewenste symboliek niet tot uiting komen. Het orkest onder leiding van Edmond Saveniers was soms slordig, het ritme was niet steeds op punt. Het geheel bleef beneden peil.
Wat nu voor de solisten ? Zeger Vandersteene als Tamino heeft wel de Mozartiaanse stijl doch zangtechnisch voldeed hij niet steeds. Marianne Blok als Koningin van de Nacht was niet briljant in haar coloraturen. Katarina Moesen als Pamina gaf een vertolking die zangtechnisch op het randje zweefde, waardoor de expressiviteit niet aan bod kwam. Jan Joris als Papageno wist zich goed uit de slag te trekken en bracht alzo een expressieve vertolking, altijd gezien in het kader van de aanwezige normen. Nadine Bratman als Papagena was fris en Roger Heynen als Sarastro maakte deze prachtrol gedeeltelijk waar. De kleine rollen waren het vermelden niet waard.
Dit meesterwerk van zeldzame hoogte kwam bijgevolg zo ongenuanceerd over, dat van dit pareltje een baksteen werd gemaakt. Wanneer krijgen we beter van de Opera voor Vlaanderen ? Na het gevraagde jaar krediet ?
Referentie
Palmyre Timmermans, Geen fluit waard, De Rode Vaan nr.6 van 1982
dagelijks iets degelijks 