Rechtstreekse lijn met de burgemeester (23)

Geboren (°1953) en getogen in Temse, master in Lichamelijke Opvoeding en Kinesitherapie, Belgisch topvolleyballer: zo heeft Temse Luc De Leenheer gekend, tot hij in 1985 zijn geboorteplaats verliet. Sinds de jaren ’80 verzamelt en bestudeert hij nomadische textiel.

Zoon van Jozef, schrijnwerker, later technisch tekenaar (Boelwerf), en Liliane Bressinck, 3de van 6 kinderen, liep hij in Temse school op Hollebeek en bij de Broeders van Liefde. Hogere humaniora (Wet. A) volgde hij bij de Broeders Hiëronymieten in Sint-Niklaas. Aan de universiteit van Leuven behaalde hij twee masters: L.O. en Kiné. Intussen behoorde hij tot de top van het Belgische volleybal: eerst bij VC Willebrord/Constructam Temse, daarna bij ’s lands kampioen Turnhout. Later werd hij volleybalspeler-trainer en was hij (meer dan dertig jaar) BLOSO-verantwoordelijke voor de volleybalopleiding. Zijn beroepsloopbaan was een combinatie van kiné (tot 1995) en lesgeven (tot 2004), op het einde professioneel in het sporttechnisch beleid van het nationaal volleybal. Hij leert intussen Russisch.

Hoe het groeide
In de jaren ’70 en ’80 kocht hij op zijn reizen enkele exotische textielstukken (uit Mexico en Tibet), maar ze wekten geen bijzondere interesse. Zijn kennismaking met Herman Vermeulen, zaakvoerder van een gespecialiseerde handel in Gent, inspireerde hem tot verdieping in nomadische textiel: met de hand geweven stoffen van rondtrekkende, in tenten levende stammen in Iran en omstreken. Hij kocht stukken aan uit Koerdistan en Turkije, maar vooral uit Iran en Azerbeidzjan, waar een welbepaalde stam leefde en leeft: de Shahsavan. Zijn reis naar Iran in 2003 bracht een stroomversnelling. Steeds meer gefascineerd, kocht hij er tal van exemplaren. De hobby sloeg om in passie. Sindsdien is hij een geregelde bezoeker van Iran, Azerbeidzjan en Turkije, waar hij in bazaars en winkels aankopen doet, de jongste jaren ook op gespecialiseerde veilingen in Duitsland en Oostenrijk. Aan de Academie van Anderlecht volgt hij al meerdere jaren Textiel – Restauratie/Conservatie (2x8u. per week). Hij onderhoudt (inter)nationale contacten en is lid van gespecialiseerde verenigingen, o.a. de Teppich Freunde (Hannover). Zijn collectie omvat 300 stukken (het oudste ca. 200 jaar), waaronder talrijke curiosa. Elke stam heeft zijn eigen stijl en ontwerpen. Nomadische textiel is per definitie functioneel (niet decoratief): dekens (tafels, warmhouders van brood, paardendekens, afscheiding tenten), zakken, koffers, opbergtasjes, siertasjes in zijde…, geen tapijten, alles met de hand gemaakt, dus pièces uniques! Luc verzamelt geen kledij. Hij let nauwgezet op het onderhoud: in de zomer legt hij alle stukken enkele uren in de tuin, zijn ramen houden ultravioletstralen tegen, nieuwe aankopen worden zo nodig veertien dagen in de diepvriezer geborgen. Hijzelf herstelt of restaureert niet, hij conserveert. Heel zijn woning is gedecoreerd met nomadische textielstukken en om de maand verandert hij de aankleding. Zijn collectie staat in België op een eenzame hoogte.

Luc De Ryck

Wie meer wil weten over de passie van Luc, is van harte welkom via 0493 64 83 88, luc.deleenheer@telenet.be en whatsapp.

Op de foto: Luc De Leenheer, zittend op een paardendeken voor de bruiloft. Links: dubbel sieradentasje, rechts: rugsteunkussen in de tent. Aan de muur: zeer fijn geweven weefsel.