Op 11 januari 1962 verschijnt in Humo (toen nog geleid door Jef Anthierens) de eerste “Humo sprak met”. Het idee is afgekeken van Der Spiegel. Het eerste “slachtoffer” is minister van cultuur, Renaat Van Elslande (1916-2000).
De tweede die aan bod komt, is al meteen Hugo Claus! In februari is radiomaker Guy Mortier aan de beurt (dat was nog in de tijd dat geïnterviewden hun interviews konden herlezen en desnoods herschrijven, want de “dader”, Karel Anthierens, getuigt in Humo van 15/2/2011: “Guy zal het wel geen goed interview gevonden hebben, want hij heeft er veel aan veranderd.”), die nog dat zelfde jaar voor Humo gaat werken. Tot spijt van Willy Courteaux die zijn vertalingen van auteurs als De Maupassant of Tsjechov zag verdwijnen omdat “hij die ruimte nodig had voor andere stukken, onder andere voor zijn soort muziek-tussen-aanhalingstekens” (ibidem).
Ronny De Schepper