| Het Buysse-jaar 1982 werd ingezet te Gent met een herdenkingsprogramma, ‘Ik voel me als een boom’, samengesteld door een NTG-collectief bestaande uit Chris de Bruyker, Blanka Heirman, Peter Marichael, Leah Thys, Nolle Versyp en Arnold Willems (regisseur), met als acteurs: Cyriel van Gent, Magda Cnudde, Blanka Heirman, Lia Lee, Peter Marichael, Eddy Spruyt, Chris Thys, Leah Thys, Jos Verbist, Nolle Versyp, Mark Willems en Jappe Claes (a.g.). Decor en costuums waren verzorgd door Andrei Ivaneanu. Het programma bracht, rond de centrale figuur van Cyriel Buysse zelf, die permanent op de scène werd uitgebeeld door Cyriel van Gent, een gestileerde montage van fragmenten uit Driekoningenavond, Het recht van de sterkste en Het gezin Van Paemel (sterke momenten uit eerdere NTG-producties), uit de romans Tantes en Sursum corda!, uit het Zomerdagboek (waaraan de titel van het geheel ontleend was) en uit enkele verhalen. Ook een scène uit de satirische ‘Verslagen van de Nevelse gemeenteraad’ zorgde voor de nodige hilariteit, terwijl snel gebrachte citaten uit kritieken (positieve én negatieve) en getuigenissen het geheel verbonden tot een authentiek en levendig sfeerbeeld. De gehele productie was sober en sterk suggestief. De evocatie werd voor het eerst gebracht op dinsdag 5 januari. Na vier voorstellingen te Gent (7, 12 en 13 januari en nog een extra voorstelling op 23 februari) bleef de produktie beschikbaar voor reisvoorstellingen gedurende de maanden januari en februari. Bij de première op 5 januari sprak A. van Elslander een inleidend woord uit dat werd afgedrukt in het Jaarboek De Fonteine 1982-1983. | |
| In De Standaard en De Gentenaar verscheen bij de overgang 1982-1983 een tweedelige reportage onder de titel ‘Keert Buysse terug? Groot verteller in de schaduw van Streuvels’ door Gaston Durnez. De tekst hiervan werd bijgewerkt opgenomen in Vlaamse schrijvers. Vijfentwintig portretten (1982). Het ‘frisse’ Buysse-programma van het NTG gaf ook aanleiding tot een uitvoerige reportage over de auteur in het geïllustreerde weekblad De Post van 24 januari 1982. Dit ‘profiel van Vlaanderens meest ondergewaardeerde auteur’ werd niet ondertekend. Anne Marie Musschoot in de eerste aflevering van de “Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap” in 1985 |
dagelijks iets degelijks 