Margriet de Moor (foto Klara) is een zangeres die uiteindelijk als schrijfster naam maakte, vooral met “De virtuoos” (1993) over de castraat Gasparo Conti.
Margriet de Moor werd op 21 november 1941 in Noordwijk geboren als Margaretha Maria Antonette Neefjes als vierde van tien kinderen in een katholiek gezin. Op haar zeventiende vertrok ze naar Den Haag om aan het Koninklijk Conservatorium voor Muziek piano te studeren, later werd het hoofdvak solozang. Al spoedig bleek haar speciale affiniteit als zangeres met de moderne muziek. Ze studeerde af met Alban Berg (Sieben Frühe Lieder) en Pierre Boulez (Improvisations sur Mallarmé). In 1966 trouwde ze met beeldend kunstenaar Heppe de Moor (1938-1992) met wie ze twee dochters kreeg van wie de een beeldend kunstenares zou worden, Lara (1969) en de andere schrijfster, Marente (1972).
Tijdens haar huwelijk studeerde Margriet de Moor kunstgeschiedenis en archeologie aan de Universiteit van Amsterdam en gaf pianoles. Met haar man begon ze in 1984 in ’s Graveland een atelier voor ontmoetingen tussen kunstenaars en publiek. Voor de bijeenkomsten aldaar maakte ze een aantal film- en videoportretten van de zich presenterende kunstenaars. Toen de financiering van deze films niet meer mogelijk was, begon ze te schrijven. Haar debuut, de verhalenbundel Op de rug gezien, werd zeer goed ontvangen, genomineerd voor de AKO Literatuurprijs en bekroond met de prijs voor het best verkochte literaire debuut Het gouden Ezelsoor. (Wikipedia)