Bruce Welch, de ritmegitaris van The Shadows, viert vandaag zijn tachtigste verjaardag (foto UKphonebook via Wikipedia).
Bruce Welch werd geboren als Bruce Cripps in Bognor Regis (Sussex) als een buitenechtelijk kind dat zijn vader nauwelijks heeft gekend. Zijn moeder overleed aan tuberculose toen hij vijf was. Bruce werd opgevoed door een tante in Chester-le-Street en Newcastle upon Tyne. Zijn artiestennaam Welch is de familienaam van zijn moeder.
Samen met zijn schoolvriend Hank B.Marvin trok hij, toen hij zestien was, vanuit Newcastle naar Londen om het daar te gaan maken in de muziekbusiness. Ze gingen naar de Two I’s Coffee Bar, toen het mekka van de Londense muziekscene, om deel te nemen aan een wedstrijd waarin ze als derde eindigden. Nadat ze besloten hadden nog een nacht in de stad te blijven, ontmoetten ze ’s anderendaags de manager van Cliff Richard, die hun vroeg om hem muzikaal te begeleiden.
In 1958 ging Bruce Welch naar een concert als onderdeel van de Jerry Lee Lewis-tour van 1958 door het Verenigd Koninkrijk. Op de show was een zwarte Amerikaanse band te zien genaamd de Treniers . “Hank Marvin en ik zaten achteraan, en we waren echt onder de indruk van de manier waarop de saxofonisten eenstemmig bewogen. Ik denk dat dit nog overgenomen was uit de Glenn Miller-dagen. Het zag er fantastisch uit en we dachten: we moeten ook zoiets doen omdat het er op het poium zo interessant uitziet.”
The Shadows ontwikkelden daarop “sequenties” met hun lichaam en gitaren in het tempo van de muziek, zoals de meest bekende ‘the walk’. Die werd later gekopieerd door andere groepen b.v. als ze in Top of the Pops optraden, met name gebeurde dat door Mud, the Rubettes en Showaddywaddy. Een variant daarop was bij “Shadoogie” (een nummer uit hun eerste LP), dat Hank en Bruce naar voren liepen terwijl de bassist naar achteren liep – en vice versa.
Naast het componeren van een aantal “Cliff Richard and The Shadows”-hits is Welch ook de ontdekker van Olivia Newton-John. Tijdens een tournee door Australië, werd hij haar producer en schreef hij voor haar Please Mr. Please, dat in de Verenigde Staten op nummer één uitkwam. Hij componeerde voor haar ook Banks of the Ohio, dat ook een hitje werd. Hij was in die tijd lid van de groep Marvin, Welch & Farrar. Ik heb trouwens altijd gedacht dat John Farrar de man (of althans de minnaar) van Newton-John was, maar dat wordt ontkend door zijn Wikipedia-pagina. (*)
Midden jaren zeventig was Bruce Welch verantwoordelijk voor de productie van Cliff Richards elpee I’m Nearly Famous en enkele van zijn grootste hits, zoals We Don’t Talk Anymore, Devil Woman en Miss You Nights. (Wikipedia, tevens dank aan Raymond Thielens)
(*) Ook op de Wikipedia-pagina van Olivia Newton-John is het niet terug te vinden, maar tot mijn verrassing staat er daar wél dat ze met Bruce Welch een verhouding heeft gehad.
dagelijks iets degelijks 