De Amersfoortse wielrenner Stephan Veger is tijdens een koppelkoers in het sportpaleis te Gent op zondag 1 november 1936 ten val gekomen en als gevolg daarvan op woensdag 4 november 1936 overleden aan een dubbele schedelbreuk.
Het trieste lot van deze Nederlandse renner was al helemaal uit het geheugen gewist (oneerbiedig zou men kunnen zeggen: onder de mat geveegd), toen plotseling zich iemand dit voorval herinnerde n.a.v. de dood van Isaac Galvez. Vanaf dat moment stonden sites als Wielerarchieven roodgloeiend.BVB wist b.v. te melden dat bij de valpartij ook De Blauwer en Grysolle betrokken waren.
In het lange item over “doden in de wielersport” wordt hij ook vermeld door F.Nauwelaerts en Imanse heeft zelfs een aantal citaten uit de Nederlandse pers van die tijd opgedoken, “in ouderwets Nederlands”, zoals hij zelf schrijft:
“De jonge Amersfoortsche wielrenner Veger heeft op de wielerbaan in Gent een ernstige val gedaan, zoodat hij in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Veger kwam uit in een koppelwedstrijd, In een der sprints lag hij in tweede positie toen de man, die voor hem ging, omhoog reed en hem dusdanig hinderde, dat hij viel. Anderen tuimelden over hem heen. Bloedend uit neus en mond werd Veger opgenomen en naar het ziekenhuis vervoerd, waar een ernstige schedelbreuk werd geconstateerd. Veger was vannacht nog buiten kennis.” (De wielrenner Veger ernstig verwond, De Graafschap bode van maandag 2 november 1936).
“Zondag jl. kwam zoals gemeld, de bekende Nederlandse wielrenner Stephen Veger uit Amersfoort tijdens wedstrijden op de winterbaan te Gent ten val, waarbij hij een zware schedelbreuk opliep. Woensdagmiddag is Veger tengevolge van zijn ernstige verwondingen in het ziekenhuis te Gent overleden. Veger is 22 jaar oud geworden.” (De renner S. Veger overleden, Nieuwe Tilburgsche Courant van donderdag 5 november 1936).
“Onder zeer groote belangstelling is gistermiddag op de Katholieke begraafplaats te Amersfoort teraardebesteld het stoffelijk overschot van den dezer dagen, tengevolge van een noodlottigen val op de Gentsche wielerbaan, om het leven gekomen 22-jarigen wielrenner S. Veger. Onder de belangstellenden waren vele collega’s van den overledene. De Ned. Wielren Unie was vertegenwoordigd door den heer Welle. Tevens waren aanwezig vertegenwoordigers van de Belgische wielerwereld onder wie we opmerkten den directeur van het Antwerpsche sportpaleis. De baar werd grafwaarts gedragen door leden van de Amersfoortsche wielervereeniging de “Pedaalridders”. Het graf was met vele kransen bedekt. Aan den groeve werd het woord gevoerd door den directeur van het Antwerpsche sportpaleis en door een bestuurslid van de “Pedaalridders”. Een zwager van den overledene dankte, namens de familie, voor de betoonde belangstelling.” (Teraardebestelling wielrenner S. Veger, Het Vaderland van 8 november 1936).
“Antwerpen 7 november. Tien duizend toeschouwers verheven zich van hun plaatsen toen bij den aanvang van de speaker in treffende bewoordingen het zoo droevig verscheiden van onzen landgenoot Stefaan Veger herdacht en een minuut van doodsche stilte hing in de sport-arena waar Veger zoovele successen had behaald. Het was een grootse hulde van een vreemde sportnatie aan den jongen renner, die juist begonnen was aan het beklimmen van de hoogste sportladder, die ongetwijfelde door hem zou bereikt zijn geworden. Nimmer werd wellicht een loopbaan zo ruw afgesneden als van deze sympathieken Amersfoortschen renner, wiens nagedachtenis bij alle sportmensen in eere zal blijven.” (Sportpaleis Antwerpen, Stefaan Veger herdacht, Limburger Koerier van 9 november 1936).
Opmerkelijk dus dat er zoveel aandacht aan het overlijden van de renner werd besteed in het Antwerpse Sportpaleis terwijl het ongeval wel degelijk in het Gentse Kuipke plaatsvond…
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 