Gisteren naar een documentaire gekeken over de Nederlandse blueszanger Oscar Benton, die nog niet zo heel lang geleden is overleden (foto YouTube). Hij is vooral bekend van één nummer “Bensonhurst blues”.
Er wordt over dat nummer vanalles verteld in de documentaire (hoe het een soort “verzetslied” zou geweest zijn onder het communisme b.v.; waar of niet, dat Benton ook nu nog razend populair is in landen als Rusland en Roemenië kwam duidelijk tot uiting), maar de manier waarop ik het heb leren kennen, komt niet aan bod. En dat zou nochtans interessante televisie hebben opgeleverd, want het was namelijk in de revue van de stripclub Crazy Horse in Parijs.
Maar laten we eerst eens kijken wat Wikipedia over Oscar Benton heeft te vertellen…
Oscar Benton werd geboren als Ferdinand van Eis in Haarlem op 3 februari 1949. Hij was de oprichter van de Oscar Benton Blues Band die in 1968 tweede werd bij het Loosdrecht Jazz Concours, waarmee ze een platencontract verdienden. Verschillende bekende Nederlandse muzikanten speelden hierin zoals Rob van Donselaar en Rob ten Bokum (bekend van The Bintangs).
Tussen 1972 en 1974 had Benton enkele hitjes in de Nederlandse Top 40. Samen met zangeres Monica Verschoor had hij in 1972 twee singles die in de hitlijsten kwamen, namelijk All I ever need is you en Everybody’s telling me. In 1974 volgde Roll on sweet Mississippi, dat in de Tipparade bleef steken. Het nummer Bensonhurst blues uit 1973, oorspronkelijk geschreven en gezongen door Art Kaplan in 1971, werd in 1981 een internationale hit nadat het gebruikt was in de film Pour la peau d’un flic met Alain Delon. In Nederland was het een bescheiden hit, in Frankrijk haalde dit lied een nummer één-positie in de hitparade.
In 2011 werd Benton, samen met Harry Muskee, als eerste toegelaten tot de Dutch Blues Hall of Fame van de Dutch Blues Foundation. Van zijn afscheidsconcert werd in 2011 de dvd Oscar Benton is Still Alive gemaakt, maar in 2012 trad Benton weer op in Haarlem op de Grote Markt.
Een nieuw album I am back kwam begin 2018 uit. Hij had in deze periode vooral succes in Oost-Europa. Eind 2019 volgde het album Mirrors don’t lie, waarop Benton samenwerkt met gitarist Johnny Laporte. In 2021 stond er voor Nederland een comeback-tournee gepland. Oscar Benton overleed echter in november 2020, op 71-jarige leeftijd, aan een hartstilstand. Roel en Mees van Dalen maakten een documentaire over Benton’s latere leven die op 23 februari 2021 werd uitgezonden bij KRO-NCRV.
Tot zover Wikipedia. Die Johnny Laporte is eigenlijk de centrale figuur in deze documentaire. Laporte is niet zijn eigen naam, want hij is eigenlijk van Indische afkomst. Samen met zijn broer Guus Rijken was hij gitarist in de Oscar Benton Blues Band en Benton heeft hen de naam Laporte gegeven.
Wat Wikipedia niet vermeldt, is dat Benton (dat moet niet lang na dat optreden in Haarlem geweest zijn) een zware val maakte van de trappen in zijn huis (hij was wellicht dronken, want hij was alcoholieker), waarna hij een hele tijd in coma bleef. Het zag er niet te best uit en eigenlijk was hij al opgegeven, maar toen kwam hij er toch langzaam door. Hij werd in een gespecialiseerd rusthuis in IJmuiden ondergebracht. Daar maakte hij zoveel vorderingen dat Johnny Laporte het plan opvatte om een comeback-CD te maken, wat dus uiteindelijk “I am back” zou worden.
Om eerlijk te zijn, als ik de eerste beelden zag (en vooral hoorde) van wat Johnny Oscar Benton probeerde te doen zingen, dacht ik dat het onbegonnen werk was, maar Benton bleef maar vorderingen maken en uiteindelijk werd er zelfs besloten om met hem op tournee te gaan naar Oost-Europa.
Ondertussen leren we dat Benton ook in zijn privé-leven steeds meer opnieuw de oude wordt. Zo is hij een ongelooflijke womanizer. We maken kennis met zijn ex-vrouw die hem nog lange tijd heeft verzorgd na zijn ongeval. De financiële verantwoordelijkheid heeft ze wel afgestaan aan Guus Laporte. Na verloop van tijd laat ze het verzorgende aspect ook over aan een andere vrouw. In het home heeft Benton dan weer het hart van een andere vrouw veroverd, al geeft deze de touwtjes niet zo maar uit handen, zoals we uit een aantal komische interventies van harentwege kunnen opmaken. Tenslotte wordt Benton nog verliefd op een vierde vrouw, waarmee hij zelfs nog zou trouwen en gaan samenwonen. Guus Laporte draagt ook de financiële verantwoordelijkheid aan haar over en daar wordt dan ook een borrel op gedronken… Lang zal het paar echter niet van hun liefdesnestje kunnen genieten, want Benton overleed schielijk op 8 november 2020.
Ronny De Schepper
P.S. In tegenstelling tot de documentaires over Johan Anthierens, Pim Fortuyn of zelfs Bart De Wever lopen de makers, vader en zoon Roel en Mees van Dalen, nergens hinderlijk door het beeld.
dagelijks iets degelijks 