Ik heb reeds eerder mijn bewondering uitgedrukt voor de kwaliteit van de teksten van gewone Franse liedjes. Nu is het de beurt aan “La fleur aux dents” van Joe Dassin…
In het voorjaar van 1970 bood Joe Dassins tekstschrijver en vriend, Claude Lemesle, hem een nieuw lied aan, dat hij zelf had geschreven en gecomponeerd, getiteld “Les filles que l’on aime” (De meisjes van wie we houden). Het refrein ging als volgt:
Il y a les filles dont on rêve
Et celles avec qui l’on dort
Il y a les filles qu’on regrette
Et celles qui laissent des remords
Il y a les filles que l’on aime
Et celles qu’on aurait pu aimer
Puis un jour il y a la femme qu’on attendait
Joe Dassin was echter niet geïnteresseerd. Enige tijd later voerde Claude Lemesle het uit voor Jacques Pratt, de artistiek leider van Joe Dassin, die op zoek was naar een hit als opvolger van ” L’Amérique” en die was wel enthousiast. Hij wist Joe Dassin ervan te overtuigen het in Londen op te nemen onder de titel “La fleur aux dents” (Met een bloem tussen mijn tanden, d.w.z. onbezorgd). Die titel komt dus niet voor in het refrein, maar wel in de eerste strofe:
J’ai dépensé ma jeunesse comme une poignée de monnaie
J’ai fait un peu de tout, un peu partout, sans savoir rien faire
La fleur aux dents, c’était tout ce que j’avais
Dit nummer doet uiteraard onmiddellijk denken aan het zeker ook niet onverdienstelijke “To all the girls I’ve loved before” van Willie Nelson, maar toch vind ik dat de Franse tekst poëtischer en subtieler is.
Het nummer werd opgenomen op Joe Dassins vierde studioalbum en werd in januari 1971 ook uitgebracht als single. Zowel het album als de single waren succesvol. De single stond voor het eerst op #1 in de Franse hitlijsten op 28 januari 1971.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 